ارائه راهكارهاي گرافيك‌محيطي در جهت ارتقا كيفيت‌هاي فضاي شهري (نمونه موردي: خيابان امام رضا (ع) شهر مشهد)

امروزه ساكنين شهرها، با طوفاني از تصاوير و نقوش روبرو هستند. بي‌نظمي‌ها و آشفتگي‌هاي مناظر مختلف شهري، همه موالد آلودگي‌بصري و رواني مردم مي باشند. در اين ميان توجه به گرافيك هاي محيطي سبب ارتقاي كيفيت هاي بصري در محيط مي‌شوند. در واقع گرافيك‌محيطي در كنار اطلاع رساني و پيام‌هايي كه بطور مستقيم و يا غيرمستقيم انتقال ميدهد با ايجاد مناظر زيباي بصري موجب ارتقاء كيفيات زيبايي شناسانه فضاي شهري ميشود. هدف اصلي اين تحقيق طراحي فضاي شهري با بهره‌گيري از گرافيك‌محيطي با تاكيد بر زيبايي‌شناسي است. در واقع از ظرفيت گرافيك‌محيطي به عنوان ابزاري كاربردي و پراهميت در ساماندهي فضاي شهري بهره برده و با تاكيد بر كيفيات زيبايي شناسانه سعي ميشود تا بر غناي بصري و معنايي فضاي‌شهري افزوده شود. روش اين پژوهش با توجه به ماهيت آن، تركيبي از روش‌هاي كيفي (توصيفي- تحليلي)، و مطالعه‌موردي است. روش‌هاي گرداوري داده‌ها از طريق مطالعات كتابخانه‌اي، مطالعات ميداني و روش نقشه‌برداري مي‌باشد. و روش‌هاي تجزيه و تحليل داده‌ها،تكنيك‌هاي سوات، بنتلي و تحليل گرافيكي مي‌باشد. دست‌آوردهاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه بهبود خط آسمان و ساماندهي جداره‌هاي خيابان بوسيله اصلاح فرم و رنگ آنها، تطبيق آن‌ها با نماي هر ساختمان و ايجاد عناصر فرح بخشي همچون گلجاي و آبنما مي توان تا ميزان قابل توجهي از اغتشاش سيماي بصري اين خيابان بكاهد. از آنجايي كه خيابان امام رضا (ع) خياباني با نقش و موقعيت ويژه در شهر مشهد نسبت به حرم مطهر امام رضا (ع) است، توجه به طراحي آن به عنوان يك فضاي‌شهري بسيار حائز اهميت است. ضعف گرافيك‌محيطي مناسب با نقش زيارتي اين خيابان سبب بوجود آمدن آشفتگي بصري، نازيبايي، انتقال مفاهيم بي‌ارتباط با نقش اين خيابان از جمله مصرف‌گرايي، عدم توجه به معنويات و ... شده است كه اين امر در نداشتن يك فضاي‌شهري مطلوب بسيار تاثير گذاشته است.