تعيين بهترين الگوي كاشت در اجتماع گياهي لوبيا و آفتابگردان بر اساس مولفه هاي زراعي

به منظور تعیین بهترین الگوي كشت مخلوط لوبیا تصادفی با 9 تیمار و سه تكرار در مزرعه تحقیقاتی دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلی سینا اجرا شد. تیمارهاي آزمایش ،(T3) H %100 + F % كشتهاي مخلوط افزایشی 25 ،(T كشت خالص آفتابگردان ( 2 ،(T شامل كشتهاي خالص لوبیا ( 1 + F% كشت مخلوط جایگزینی 25 ،(T6) H %100 + F %100 ،(T5) H %100 + F %75 ،(T4) H %100 + F %50 بودند. نتاج نشان داد كه عملكرد دانه، عملكرد (T9) H %25 + F % و 75 (T8) H %50 +F %50 ،(T7) H %75 بیولوژیك و عدد اسپاد هر دو گیاه تحت تاثیر تیمارهاي آزمایشی قرار گرفتند. به طوري، كه با تغییر الگوي كشت از حالت خالص به مخلوط، میزان عدد اسپاد افزایش ولی سایر ویژگیها كاهش یافتند. بیشترین مقدار عملكرد دانه نداشت. همچنین بیشترین T و 4 T به دست آمدكه از لحاظ آماري تفاوت معنیداري با تیمارهاي 3 T آفتابگردان از تیمار 1 در یك گروه آماري قرار گرفت. به طور كلی نتایج نشان از T به دست آمد كه با تیمار 9 T مقدار عملرد دانه لوبیا از تیمار 2 برتري كشت مخلوط نسبت به تك كشتی هر یك از دو گونه داشت، به طوري كه در كلیه تیمارهاي مخلوط نسبت افزایش 66 درصدي كارایی استفاده از زمین را به دنبال داشت. T برابري زمین بیشتر از یك بود، به طوري كه تیمار 4 بنابراین، به نظر می رسد كشت مخلوط 50 درصد لوبیا با 100 درصد آفتابگردان براي كسب حداكثر عملكرد و درآمد مناسبتر از كشت خالص است.