بررسي رابطه سلامت سازماني مدارس و فرسودگي شغلي معلمان

هدف مطالعه حاضر بررسي رابطه ميان سلامت سازماني مدارس و فرسودگي شغلي معلمان شهر سمنان بود. روش تحقيق اين پژوهش، توصيفي- پيمايشي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش متشكل از معلمان مدارس ساكن شهر سمنان كه به طور قراردادي، رسمي يا حق التدريس شاغل در بخش دولتي با مدارك تحصيلي ليسانس و بالاتر جمعاً به تعداد 385 نفر بود. حجم نمونه بر اساس جدول كرجسي- مورگان 192 نفر تعيين و نمونه گيري به روش چندمرحله اي تصادفي انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات دو پرسشنامه استاندارد سلامت سازماني هوي و فيلدمن و فرسودگي شغلي مسلش و همكاران (2001) بود كه روايي و پايايي آنها مورد تأييد قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه ضرايب همبستگي ميان متغيرهاي سلامت سازماني و فرسودگي شغلي و ابعاد مربوط به آنها در سطح 01 /0 p از لحاظ آماري معنادارند. نتايج نشان داد كه در سطح نهادي، مؤلفه نفوذ مدير؛ در سطح فني، مؤلفه روحيه و در سطح اداري مؤلفه پشتيباني منابع رابطه قوي مستقيم و معناداري با فرسودگي شغلي معلمان داشتند (05/ 0 p-value). به بيان ديگر، در سطح نهادي هرچه مؤلفه نفوذ مدير قوي تر گردد فرسوگي شغلي بيشتر مي گردد (70/ 0 = p). هرچه مؤلفه روحيه بيشتر گردد، فرسودگي شغلي كاهش مي يابد (74/ 0- = p). و در نهايت، هرچه مؤلفه پشتيباني منابع قوي تر گردد، فرسودگي شغلي كاهش مي يابد.