تمهيدي براي پاسخ به اين مسئله كه: چه كسي مي‌تواند به مسئله دانشگاه بيانديشد؟

اين مقاله قصد دارد تا با واكاوي مفاهيم تاريخي و بنيادين دانشگاه -از مفهوم افلاطوني آكادمي تا مفهوم دانشگاه كانتي- نشان ‏دهيم كه (الف) چگونه اين پديده در تاريخ دانش بشري قوام‌يافته است؟ (ب) پديده دانشگاه، ايده كدام يك از علوم بود؟ (ج) ‏چه كساني در چه سطوحي توان انديشيدن به دانشگاه را دارند؟ مسئله ما(ايرانيان) در مقابل پديده دانشگاه چيست؟ آكادمي، از آغاز تاريخ فلسفه، همواره جزء مهم‌ترين موضوعات قابل‌تأمل فيلسوفان بوده است. افلاطون، روش مواجه علوم ‏مختلف و هم تبيينِ سازوكار تربيت اجزاء مختلف جامعه را در درون آكادمي طرح اندازي كرد. در عصر جديد، مفهوم و جايگاه ‏دانشگاه به‌مثابه پايگاه علم و نيز نحوه تعاملش با ديگر اجزاء جامعه، ريشه در مفهومِ افلاطوني آكادمي دارد. در قرن سيزدهم ‏ميلادي با تأثير ارسطو و ارسطوئيان دانشگاه‌هاي آكسفورد، بولونيا و پاريس تأسيس مي‌شود تا مسير دانش قوام درخوري يابد.‏ ما بر آنيم تا با بازخواني مجدد از ايده آكادمي افلاطوني و مدرسه اي ارسطويي، ريشه هاي دانشگاه در عصر مدرن را كه با ‏انديشه‌هاي كانت شكل يافته است، موردبررسي قرار دهيم؛ و نشان خواهيم داد كه چگونه نقطه آغاز مفهوم دانشگاه، از كانت ‏آغاز شد. و در انتها با تحليل متافيزيك نا آگاه درصدد خواهيم بود تا راه جديدي را براي انديشيدن به دانشگاه خودمان ‏بگشايم.‏