كليدواژه :
قرآن كريم , داستان‌ها , مستشرقان , قصه‌گويي , هنر
چكيده فارسي :
چكيده
يكي از ابزارهاي مهمّ تعليم و تربيت كه اثر فوق العاده¬اي در رشد و تربيت افراد و به تبع آن جامعه دارد، استفاده از هنر قصه‌گويي در قالب ارائه الگو و نمونه ارزش¬ها و ضدّ ارزش¬هاست. وقتي انسان¬ها ويژگي¬هاي مثبت و منفي و صفات نيك و بد را در وجود نمونه¬هاي عيني، متبلور و متجلّي مي¬بينند، بيشترين اثرپذيري و عبرت‌آموزي را خواهند داشت. قصّه¬هاي تاريخي منبع غني و سرشاري از عبرت¬ها هستند؛ زيرا افراد با خواندن تاريخي كه در قالب داستان بيان شده، عوامل سعادت و شقاوت گذشتگان را به صورت محسوس درك مي‌كنند و خود را در كنار نقش آفرينان داستان احساس مي¬نمايند و عامل پيروزي يا شكست آنان را با چشم عبرت مي‌پذيرند. قرآن از اين هنر به نحو احسن بهره برده و در مواردي آن را از حالت نقل صرف خارج كرده و جنبه تربيتي و هدايتي به آن بخشيده است و در راستاي همين هدف از ذكر جزئيات پرهيز كرده است، اما اين هنر بي بديل قرآن در مواردي از سوي مستشرقان مورد خدشه قرار گرفته و اشكالاتي بر آن وارد شده است. در اين نوشتار حاضر، اين اشكالات مورد نقد و بررسي قرار گرفته و هنر قرآن در استفاده درست و كاربردي از قصه‌گويي به عنوان شاخه¬اي تأثيرگذار در علوم انساني نشان داده شده است.
كليدواژگان: قرآن كريم، داستان‌ها، مستشرقان، قصه‌گويي، هنر.
چكيده لاتين :
Abstract
One of the most important means of education, which has an extraordinary effect on the growth of individuals and, consequently, society, is the use of storytelling. Through this art one can introduce exemplary lives, values and anti-values. Historical tales are a rich source [of cognition] and replete of lessons to be taken. For people, by reading history in the form of a story, perceive which factors led to the ancients’ prosperity and adversity. And they feel sympathy towards the role-makers of the story. Seeing their victory or failure will help them take precious lessons. The author makes use of documentary research method in this article. He, in addition to describing and categorizing the Orientalists’ views, analyzes and criticizes their viewpoints. According to him, the Qur an has used this art in its best possible manner. And in some cases, the Quran has removed it from the state of purely telling-tales and has given it a pedagogical and guiding aspect. Thus, it has refrained from mentioning the details of the stories as it is and was used to be the case among the people. Given this unparalleled art of the Quran, the orientalists, have raised some questions and doubts to damage it. In this article, such views of the Orientalists have been criticized and it has become clear that the Holy Quran has employed the art of storytelling in a correct way and this art still is an influential branch in the humanities.
Keywords: Holy Quran, Prophet, Orientalists, Storytelling
