براي تأمين امنيت و سلامت غذا در جامعه اسلامي-ايراني پيشرفته، الگوي توليد و مصرف غذا بايد اصلاح شود

امنيت وسلامت غدا يكي از اصلي ترين معيارهاي جوامع پيشرفته است. اگرچه هم معيار امنيت غذا و هم سلامت غذا توسط مؤسسات بين المللي ذي ربط تعريف شده است ولي ضرورت دارد در چارچوب ضوابط و تعاليم اسلامي اين دو معيار بسيار مهم تعريف شده و با شرايط جامعه ايران هماهنگي داشته باشد. در اين مقاله تلاش شده است شواهد كلي كه نشان دهنده عدم هماهنگي الگوي توليدات كشاورزي با امنيت غذا درجامعه است، به ويژه با توجه به منابع آب كشور كه عامل محدودكننده اصلي محصولات غذايي است ارائه شود. همچنين به ضرورت تغيير الگوي مصرف در جهت داشتن الگوي بهتر از نظر سلامت انسان و با توجه به معيارهاي دين مبين اسلام و شرايط خاص جامعه اشاره شده است. لازم به توضيح است كه براي دقيق تر كردن اين موضوع مهم، نياز به مطالعه بيشتر و همفكري صاحبنظران در اين زمينه هست و در اين مقاله تلاش شده است شواهدي بر ضرورت اصلاح الگوي توليد و اصلاح الگوي مصرف و رژيم غذايي و تغذيه سالم و سالم سازي غذا آورده شود. نكته مهم ديگري كه دراين مختصر به آن اشاره شده است، مشكلات عدم توجه كافي به سلامت غذا در شرايط فعلي درجامعه و عواقبي كه براي جامعه ايجاد مي كند است، همچنين ضرورت اصلاح اين طرز تفكر كه اصلي ترين موضوع تأمين سلامت، دارو و درمان است و حاكميت اين تفكر كه انسان بايد سالم بماند، نه اينكه تمام امكانات را براي تأمين دارو و درمان بعد از گرفتار بيماري شدن بسيج كنيم مطرح شده است.