اقدامات اجراي عدالت اقتصادي در نهج البلاغه

اختياري

«عدالت» نيرويي است كه انسان را به سمت واجبات و ترك محرمات سوق مي دهد. عدالت ابعاد گوناگوني دارد كه يك بعد آن « عدالت اقتصادي» است. امام علي(ع)، مفهوم عدالت را در حكومت خويش به شكل منطقي گستراند، به گونه اي كه در سايه الطاف آن بزرگوار هرگونه لغزش و انحرافي كه بر اثر ناعدالتي در بين حكام و فرمانداران و در بين رعيت صورت مي پذيرفت، بررسي و مجازات مي شد. امام (ع) با پرهيز از ستمكاري، امتياز خواهي و بازگرداندن اموال غصب شده به صاحبان اصلي، عدالت اقتصادي را در جامعه اي حاكم كرد كه سالها در امواج بي عدالتي خلفاي پيشين غرق شده بودند. آن بزرگوار، علاوه بر اينكه خود مجريه برقراري عدالت در اقتصاد و درآمد بود، فرمانداران حكومتي را نيز نصيحت مي كرد كه عدالت اقتصادي را در بين فقيران و ذميان، اجرا كنند. علاوه بر آن، حضرت(ع) كارگزاران خلف را تشويق به اجراي اين مهم مي نمود تا روحيه عدالت خواهي آنها را تشويق كرده و آنها را براي اجراي عدالت اقتصادي برانگيزند. از جانبي ديگر، امام (ع) كارگزاران متخلف و متجاوز را توبيخ و تنبيه نمود تا از اين طريق دست غارتگران و ناعادلان از حكومت قطع شده و ديگر كارفرمايان متوجه اعمال و رفتار خويش شوند.