تاثير تغيير اقليم بر ميزان بارندگي در اقليم‌هاي مختلف كشور

در پژوهش حاضر، تاثير تغيير اقليم بر ميزان بارندگي اهواز، شيراز، سنندج و گرگان بر اساس 15 مدل اقليمي مختلف تحت سناريوهاي A1B، A2 و B1 براي سه دوره سي ساله از سال 2011 تا 2100 بررسي شد. داده¬هاي بزرگ¬مقياسِ مدل¬هاي GCMs با مدل آماري LARS-WG در سه بازه¬يِ زمانيِ 2040-2011 (دوره¬ي ابتدايي)، 2070-2041 (دوره¬ي مياني)و 2100-2071 (دوره¬ي انتهايي) ريزمقياس شدند. بدين منظور، ابتدا مدل با استفاده از داده¬هاي هواشناسيِ روزانه در دوره¬ي پايه (2010-1981) واسنجي و صحت¬سنجي شد و سپس براي ريزمقياس¬سازي استفاده شد. دامنه تغييرات جذر ميانگين مربعات خطا در مرحله واسنجي براي مولفه¬ي بارش بين 06/33-21/13 ميلي¬متر و ضريب كارايي مدل در تمام ايستگاه¬ها بيشتر از 87 درصد بود كه حاكي از توانايي مدل LARS-WG در پيش¬بيني بارندگي مي¬باشد. بررسي مقادير مولفه¬ي بارش با استفاده از مدل¬ها و سناريوهاي مختلف نشان داد كه روند بارش نسبت به دوره پايه در ايستگاه سنندج غالباً كاهشي و در ايستگاه¬هاي ديگر غالباً افزايشي مي¬باشد.