بررسي تأثير گرايش كارآفرينانه بر بي‌تفاوتي سازماني (مورد مطالعه: يك مؤسسه اعتباري در شهر مشهد)

كاهش خلاقيت كه هر روزه در سازمان‌ها روي مي‌دهد، ارزش بررسي دارد. هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي تأثير گرايش كارآفرينانه شامل پنج بعد استقلال، نوآوري، پيشتازي، رقابت تهاجمي و ريسك‌پذيري، بر بي‌تفاوتي سازماني در يك مؤسسه اعتباري در شهر مشهد است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر روش گرد‌آوري اطلاعات، توصيفي است. براي گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي استاندارد دس و لامكين (2005) و دانايي‌فرد و همكاران (2011)، استفاده شده است. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي همبستگي و رگرسيون خطي ساده و چندگانه انجام شده است. با توجه به محدود بودن جامعه آماري (300 نفر از مديران و كاركنان مؤسسه) به روش سرشماري، تعداد 149 پرسش‌نامه‌ تكميل شده به‌دست آمد. نتايج بررسي نشان داد كه؛ بين گرايش كارآفرينانه و بي‌تفاوتي سازماني رابطه منفي معني‌دار وجود دارد. هم‌چنين، نتايج تحليل رگرسيوني نشان داد كه؛ گرايش كارآفرينانه بر بي‌تفاوتي سازماني تأثير منفي دارد. درنهايت، براساس نتايج به‌دست آمده پيشنهادهايي ارائه شده است.