بررسي ميزان شيوع بروسلوزيس دامهاي اهلي در استان آذربايجان غربي از سال 1390 تا 1396

بروسلوز يكي از مهم ترين بيماري هاي عفوني باكتريايي مشترك بين انسان و دام است كه به دليل سقط، كاهش بهره وري و حذف دام، خسارت هاي اقتصادي هنگفتي به سيستم دامپروري كشور وارد مي كند. مهمترين عامل بروسلوز يا بيماري تب مالت در انسان بروسلا ملي تنسيس است و گونه هاي معمول در دامهاي ايران، بروسلا ابورتوس )گاو و گاوميش( و بروسلا ملي تنسيس )گوسفند، بز و شتر( هستند. بين ميزان آلودگي دام ها ي منطقه به بروسلوز و شيوع تب مالت در جامعه انساني ارتباط مستقيم وجود دارد. اين بيماري از طريق مصرف محصولات لبني خام مثل شير و پنيرهاي تهيه شده از شير غيرپاستوريزه، گوشت آلوده و تماس با ترشحات و لاشه دامهاي آلوده به انسان منتقل مي شود. در اين مطالعه اطلاعات مربوط به موارد مثبت بيماري در دامهاي استان آذربايجان غربي بين سال هاي 1390 تا 1396 بررسي گرديده است. از آزمايش هاي رزبنگال، رايت و 2ME براي شناسايي موارد مثبت در دامداري ها استفاده گرديد. تعداد موارد مثبت بروسلا در استان آذربايجان غربي از سال 1390 تا 1396 به ترتيب 3، 6، 26، 18، 3، 3 و صفر مورد بوده است. وقوع موارد مثبت بيماري در سال هاي اخير روندي نزولي داشته و خوشبختانه در سال 1396 هيچ مورد مثبتي از بروسلاي دامي در اين استان ثبت نشده است. كاهش موارد مثبت بيماري در سالهاي اخير مي تواند مربوط به ميزان آگاهي دامداران از روش هاي پيشگيري از بيماري و موفقيت بكار گيري واكسن ها در برابر بروز بيماري در دام هاي اين استان باشد.