بررسي امكان استفاده از عصاره آبي گياهان دارويي گل‌گاوزبان و گل‌قاصد به‌عنوان علفكش‌هاي بيولوژيك

آزمايشي به‌‎منظور ارزيابي پتانسيل دگرآسيبي غلظت‌هاي مختلف (0، 25، 50، 75 و 100 درصد) عصاره آبي دو گونه گياه دارويي گل گاوزبان (Borago officinalis) و گل قاصد (Taraxacum officinal) برصفات جوانه‌زني و بيوشيميايي فنل‌كل گياه حساس شاهي به آللوكميال شاهي انجام شد. نتايج نشان داد اثرات اصلي گياهان، غلظت‌ها و اثرمتقابل عامل گياهان و غلظت‌ها بر تمام صفات مورد بررسي به‌جزء اثر متقابل عامل‌ها بر طول ساقه‌چه معني‌دار بود. براساس اين مطالعه، عصاره آبي دو گياه گل گاوزبان و گل قاصد تاثير مختلفي بر صفات جوانه‌زني داشتند. اما از لحاظ ميزان فنل‌كل برگچه و ساقه‌چه اختلاف معني‌داري نشان ندادند. در مورد اثر اصلي غلظت‌ها، طول ريشه‌چه گياه شاهي با افزايش غلظت‌هاي مختلف عصاره آبي گياهان مورد بررسي نسبت به شاهدكاهش يافت. برعكس طول ساقه‌چه در غلظت‌هاي مختلف به جزء غلظت 100 درصد به‌طور معني‌داري نسبت به شاهد افزايش نشان داد. صفت درصد جوانه‌زني تنها در دو غلظت 75 و 100 درصد به‌طور معني‌داري كاهش نشان داد. هم‌چنين، بيش‌ترين و كم‌ترين ميزان فنل‌كل گياه شاهي تحت غلظت‌هاي مختلف به‌ترتيب مربوط به تيمار شاهد و 100 درصد بود.