شناسايي گسل عرضي در امتداد گسل شمال تبريز بر اساس واريوگرام­ها

هدف از اين مطالعه شناسايي گسل عرضي مرتبط با چند­پارگي[1] بخش مركزي گسل شمال تبريز بر اساس واريوگرام­هاي مرتبط با داده­هاي فضايي زمين لرزه مي باشد. پيچيدگي­هاي ساختاري از قبيل چگالي بالاي شكستگي در اين گستره، معمولا مشكلاتي را براي شناسايي مستقيم گسل­هاي عرضي در مطالعات صحرايي ايجاد مي­كند. بنابراين وجود يك تخمين­گر براي تشخيص و مكان يابي قطعه گسلي بسيار مفيد خواهد بود. اين موقعيت ها مي توانند ما را براي انتخاب مناطق صحيح در مطالعات صحرايي ياري دهند. براي اين منظور، پردازش زمين آماري داده هاي فضايي مرتبط با بزرگاي زمين لرزه ها بر اساس واريوگرام ها، ما را قادر به تحمين داده هاي با تطابق فضايي بالا مي­سازد. ما ابتدا يك الگوي فضايي ويژگي هاي پيوسته از مدل هاي واريوگرام را پيشنهاد مي­دهيم. سپس با بررسي درون­يابي كريجينگ و بهترين واريوگرام تجربي، تطابق فضايي ميان مشاهدات را براي مقادير ناشناخته ديگر پيش بيني مي­نماييم. سرانجام، با تعيين تراز­هاي تند در خروجي منحني­هاي تراز، تقاطع اصلي در طول گسل شمال تبريز آشكار مي­گردد. اين نتايج اشاره دارند كه چند­پارگي آشكار شده داراي تطابق بسيار بالا با مشاهدات صحرايي است و لذا روش مطمئني خواهد بود.