مطالعه و بررسي استفاده از پاسخ هاي لاكتات خون و vo2max براي طراحي انواع تمرينات ورزشي

هدف از مقاله مروري حاضر،مطالعه و بررسي استفاده از پاسخ هاي لاكتات خون و vo2max براي طراحي تمرينات ورزشي است.اين مقاله به بيان اهميت استفاده از پاسخ هاي لاكتات خون و vo2max ،متعاقب انجام انواع تمرينات ورزشي ،به ويژه تمرينات استقامتي مي پردازد.از آنجا كه اكسيژن مصرفي بيشينه(vo2max ) ، معياري پذيرفته شده براي آمادگي قلبي عروقي محسوب مي شود ، لذا اغلب برنامه هاي فعاليت بدني طوري طراحي مي شوند كه آن را گسترش مي دهند.به علاوه ، اين تصور وجود دارد كه بين vo2max و قابليت عملكرد استقامتي رابطه اي قوي برقرار است.با وجود اين ، به تازگي نشان داده شده است كه پاسخ لاكتات خون به فعاليت ورزشي اين امكان را فراهم مي آورد كه عملكرد استقامتي به دقت برآورد و به عنوان شاخصي براي اندازه گيري آمادگي استقامتي معرفي شود و تصور مي شود كه نسبت به vo2max شاخص مفيدي براي تجويز فعاليت ورزشي است.با توجه به اينكه vo2max با گردش خون مركزي محدود مي شود و به نظر مي رسد كه پاسخ لاكتات خون به فعاليت ورزشي با سازگاري هاي محيطي در عظلات اسكلتي ويژه دچار محدوديت هايي است ، لذا پاسخ لاكتات خون به فعاليت ورزشي مي تواند برآورد حساس تري از قابليت عملكرد استقامتي باشد.تحقيقات آرتور ولتمن و همكارانش در آزمايشگاه فيزيولوژي ورزش دانشگاه ويرجينيا،او را متقاعد كرد كه ورزشكاران استقامتي مي توانند از برنامه هاي تمريني مبتني بر پاسخ لاكتات خون به فعايت ورزشي بيشتر بهره ببرند تا برنامه هايي كه با توجه به vo2max طراحي شوند.