بررسي تاثير يك دوره تمرين پيلاتس همراه با ماساژ، بر شاخص هاي خستگي و تركيب بدني زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه: مولتيپل اسكلروزيس يك بيماري مزمن و ناتوان كننده سيستم عصبي است كه ميلين سيستم اعصاب مركزي (مغز و نخاع) را تخريب مي كند. شايع ترين عوارض اين بيماري خستگي، گرفتگي عضلات، لرزش، دوبيني، عدم تعادل و اختلال در راه رفتن مي باشد. هدف اين مطالعه، بررسي اثر هشت هفته تمرينات پيلاتس به همراه ماساژ بر خستگي و شاخص هاي تركيب بدني زنان مبتلا به M.S) Multiple Sclerosis) مي باشد. روششناسي: در اين مطالعه از نوع كارآزمايي باليني، از ميان بيماران زن داراي پرونده در انجمن ام اس شهرستان تبريز، تعداد 18 نفر به عنوان نمونه با درجه بيماري 0 تا 5/4، ميانگين مدت بيماري 2±7 و دامنه سني 30 تا 40 سال انتخاب و بصورت تصادفي به دو گروه تجربي (گروه تمرينات پيلاتس و ماساژ) و گروه كنترل تقسيم شدند. برنامه تمرينات براي گروه تجربي شامل 8 هفته، هر هفته سه جلسه (هر جلسه 20 تا 40 دقيقه پلاتيس و 20 دقيقه ماساژ) بود . شدت خستگي بيماران (از طريق پرسشنامه خستگي) و شاخص هاي تركيب بدني قبل و بعد از تمرين اندازه گيري شد. تجزيه و تحليل داده ها از طريق آزمون آماري تي همبسته و آناليزواريانس يك راهه با استفاده از نرم افزار SPSS20 انجام شد. سطح معناداري 05/0 p در نظر گرفته شد. نتايج: نتايج نشان داد در اثر تمرين و ماساژ مقادير نمره خستگي (000/0=p)، وزن (016/0=p)، درصد چربي (000/0=p)، نسبت دور كمر به دور لگن (009/0=p) و اندازه دور كمر(000/0=p) در گروه تجربي كاهش معنادار داشته اند (05/0 p). بحث و نتيجهگيري: اجراي تمرينات پيلاتس همراه با ماساژ باعث كاهش خستگي و بهبود شاخص هاي تركيب بدني در بيماران ام. اس مي شود. لذا به نظر مي رسد كه مي توان از اين نوع تمرينات و ماساژ بعنوان يك درمان مكمل در كاهش خستگي و كنترل تركيب بدني در كنار درمان هاي داروئي در بيماران ام اس استفاده نمود.