بررسي عددي جذب انرژي از امواج دريا توسط استوانه بريستول

امروزه امواج دريا يكي از منابع انرژي هاي تجديدپذير محسوب مي شوند و تاكنون روش هاي مختلفي براي استفاده از اين منبع انرژي خدادادي مورد استفاده قرار گرفته است. در تجهيزاتي كه دور از ساحل و در آب هاي عميق نصب مي شوند (مانند بوي هاي شناور)، مؤلفه ي عمودي نيروي امواج منبع اصلي توليد انرژي است، در حالي كه در تجهيزاتي كه در نزديكي ساحل نصب مي شوند (مانند باله هائي كه به بستر دريا لولا مي شوند) ، مؤلفه ي افقي نيرو نقش اصلي را ايفا مي كند. يكي از تجهيزاتي كه به طور مؤثري مي تواند از هردو مؤلفه ي نيروي امواج استفاده كند، استوانه بريستول مي باشد. در اين پژوهش عملكرد استوانه بريستول در برابر امواج منظم به منظور جذب انرژي مورد بررسي قرار گرفته است. براي اين منظور از حل كامل معادلات ناوير-استوكس با تركيب روش نسبت حجمي سيال براي رديابي سطح آزاد مايع استفاده شده است. همچنين براي مدلسازي جسم جامد در حوزه حل از روش حوزه حل مجازي و افزايش ويسكوزيته بهره گرفته شده است. نتايج اين بررسي نشان مي دهد كه فرض سيال غير لزج و جريان غير چرخشي كه توسط تعداد زيادي از محققان مورد استفاده قرار گرفته است، از دقت مناسبي برخوردار نبوده و بايد براي مدلسازي برخورد امواج با استوانه بريستول از معادلات ناوير-استوكس و در نظر گرفتن لزجت و شرايط غير خطي سطح آزاد استفاده كرد