مقايسه كنترل منطق فازي تطبيقي و نوع دو در رديابي نقطه ماكزيمم توان براي سيستم برق فتوولتائيك

بمنظور استفاده مؤثر از سلول فتو ولتائيك و بهبود بازده تبديل فتوالكتريك، بيشترين توان سيستم توليد فتو ولتائيك ميبايست سريعاٌ رديابي و پايدار سازي شود. بعد از جبران سازي و تحليل تعدادي از روش هاي رايج كه دركنترل رديابي نقطه ماكزيمم توان مورد استفاده قرار مي گيرد، روش كنترل منطق فازي انتخاب شده است. كنترل كننده فازي مي تواند سريعاٌ به تغييرات محيط بيرون پاسخ دهد و كار سيستم توليد برق فتوولتائيك را همواره در نقطه ماكزيمم توان نگه دارد. دراين مقاله مدل سازي و شبيه سازي براي توليد برق فتوولتائيك در سيمولينك متلب انجام شده است. نتيحه نشانگر اين است كه اين روش مي تواند سريعا و بدرستي تغييرات نقطه توان ماكزيمم را دنبال كند و سيستم عملكرد پايدار فوق العاده اي از خود نشان مي دهد.لازم به ذكر است رديابي نقطه ماكزيمم توان يك تكنيك براي مبدل هاي شبكه گره اي و شارژر هاي باتري خورشيدي و وسايل مشابه براي گرفتن ماكزيمم توان ممكن از يك پنل خورشيدي است. در قسمت پاياني مقاله دو روش كنترل فازي نوع دو و تطبيقي براي تحليل عملكرد بكار بسته شده است . گرچه اين دو روش بر روي يك مورد مطالعه انجام نشده است ولي كارگشا است