واكنش جوانه زني و رشد گياهچه توده¬هاي مختلف ساليكورنياي بومي و غيربومي به تنش شوري

يكي از حلقه¬هاي شوروزي يا كشاورزي شورزيست كشت گياهان شورزيست به منظور توليد علوفه، روغن، چوب و يا گياهان دارويي مي¬باشد. ساليكورنيا گياهي است شورزيست با هدف توليد روغن از منابع آب بسيار شور مورد توجه قرار گرفته است. به منظور بررسي واكنش جوانه¬زني بذور توده¬هاي مختلف ساليكورنيا به شوري آزمايشي بر مبناي طرح كاملا تصادفي با 6 توده (بوشهر، فلات مركزي، اروميه و گلستان و دو توده غير بومي يروپين و بيگلوي) و 7 سطح شوري (0، 100، 200، 300، 400، 500، 600 و 700 ميلي مولار كلريد سديم) در محيط كنترل شده طراحي گرديد. نتايج نشان داد در شوري 600 ميلي¬مولار توده يروپين و فلات مركزي كمترين درصد كاهش جوانه¬زني را داشتند. با اين تفاوت كه ارتفاع بوته و وزن گياهچه توليدي در توده فلات مركزي بالاتر بود و توده يروپين علي¬رغم جوانه¬زني بالا كندترين رشد گياهچه را در مقايسه با ساير توده¬ها در كليه سطوح شوري داشت. به¬طور كلي در ژنوتيپ¬هاي بيگلوي و بوشهر جوانه¬زني حساس¬تر از رشد گياهچه به تنش شوري بود و در ساير گونه¬ها واكنش به تنش شوري در هر دو مرحله مشابه بود. در شوري بالاي 400 ميلي¬مولار توده فلات مركزي جوانه¬زني و استقرار بهتري نسبت به ساير توده¬ها داشت.