شماره ركورد كنفرانس :
4424
عنوان مقاله :
تأثير سايكوسل و تلقيح بذر با باكتري‌هاي محرك رشد بر عملكرد، SPAD، پرولين و قندهاي محلول گندم (Triticum aestivum L.) در شرايط محدوديت آبي
پديدآورندگان :
خليل زاده راضيه khalilzadehrazieh@yahoo.com دانشگاه محقق اردبيلي , سيد شريفي رئوف دانشگاه محقق اردبيلي , جليليان جلال دانشگاه اروميه
كليدواژه :
پرولين , سايكوسل , قطع آبياري
عنوان كنفرانس :
دومين كنگره بين المللي و چهاردهمين كنگره ملي علوم زراعت و اصلاح نباتات ايران
چكيده فارسي :
به منظور بررسي تأثير سايكوسل و باكتري‌هاي محرك رشد بر عملكرد، SPAD، پرولين و قندهاي محلول گندمTriticum) aestivum L.) در شرايط محدوديت آبي، آزمايشي به‌صورت فاكتوريل با طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه پژوهشي دانشكده علوم كشاورزي دانشگاه محقق اردبيلي در سال زراعي 1394-1393 اجرا شد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل محدوديت آبي درسه سطح (آبياري در تمام مراحل رشد گياه، آبياري تا 50% مرحله سنبله دهي و آبياري تا 50% مرحله چكمه‌زني به ترتيب معادل كد 45 و 59 زادوكس)، تيمار دوم شامل تلقيح بذر با باكتري‌هاي محرك رشد در چهار سطح (عدم تلقيح به عنوان شاهد، تلقيح با ازتوباكتر كروكوكوم استرين 5، سودوموناس پوتيدا استرين 186وكاربرد توأم اين دو) و تيمار سوم محلول‌پاشي با سايكوسل در چهار سطح (عدم مصرف، كاربرد 400، 800، و1200ميلي‌گرم در ليتر) بود. نتايج نشان داد محدوديت آبي محتواي كلروفيل، و عملكرد را كاهش داد. در حاليكه پرولين و قندهاي محلول با افزايش محدوديت آبي، كاربرد ازتوباكتر و سودوموناس و 1200 ميلي‌گرم در ليتر سايكوسل افزايش يافت. به نظر مي‌رسد محلول‌پاشي 1200 ميلي‌گرم در ليتر سايكوسل و تلقيح بذر با ازتوباكتر و سودوموناس بيشترين اثر مفيد را بر توليد گندم در شرايط محدوديت آبي داشت.
