پهنه بندي احتمال وقوع ورناليزاسيون و درجه روز رشد چغندرقند پاييزه در استان‌هاي خراسان رضوي و جنوبي

استان‌هاي خراسان رضوي و جنوبي از مهمترين مناطق توليد چغندرقند در كشور بوده، كه زراعت اين محصول در اين استان‌ها فقط به صورت بهاره انجام مي‌شود. بنابراين ضروري است امكان سنجي كاشت پاييزه چغندرقند در اين مناطق صورت پذيرد. بهترين و كم هزينه‌ترين روش جهت شناسايي مناطق مستعد، استفاده از سيستم‌هاي اطلاعات جغرافيايي است. به اين منظور ابتدا پايگاه داده‌هاي اقليمي تشكيل گرديد. سپس پهنه‌بندي احتمال وقوع دماهاي آستانه در مراحل مختلف نموي، انجام پذيرفت. جهت محاسبه آستانه بهاره شدن، دماهاي ساعتي روزانه و طول روز براي هر ايستگاه و سال‌هاي مختلف محاسبه گرديد. سپس تحليل داده‌ها و پهنه بندي هر لايه با نرم‌افزار 10.2ARC GIS انجام پذيرفت. نتايج نشان داد مناطق جنوبي دو استان GDD بيشتري نسبت به نواحي مركزي دريافت نموده اند. بطوريكه اين مناطق به احتمال بيش از 70 درصد 2300 درجه روز رشد دريافت نمودند. در حاليكه نواحي مركزي اين استان‌ها كه طول دوره رشد بيشتري داشته‌اند، با احتمال كمتر از 50 درصد 2300 درجه روز رشد دريافت نمودند. همچنين نتايج پهنه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بندي نشان داد مناطق كوچكي از جنوب استان خراسان جنوبي واقع در شهرستان‌هاي بيرجند و نهبندان به آستانه بهاره‌شدن نرسيده و كمتر از 140 ساعت سرماي موثر دريافت مي‌كنند. اين مناطق با ريسك كمي براي ساقه‌دهي مواجه بوده و كاملا مناسب كاشت پاييزه مي‌باشند. در مناطقي كه با احتمال بيش از 70 درصد بهاره شدن مواجه مي باشند بايستي از ارقام مقاوم به ساقه‌دهي استفاده نمود.