استفاده از شاخص¬هاي تحمل و حساسيت به تنش شوري براي انتخاب ژنوتيپ¬هاي متحمل در (Beta vulgaris)چغندرقند

چغندرقند به عنوان يك گياه متحمل به شوري مطرح شده است. شوري تنش غيرزنده پيچيده¬اي است كه شامل تركيبات اسمزي و يوني مي¬باشد. اين مطالعه با هدف ارزيابي تحمل ژنوتيپ¬هاي چغندرقند به تنش شوري با استفاده از شاخص¬هاي تحمل و حساسيت اجرا شد. به همين منظور در اين تحقيق، 51 ژنوتيپ چغندرقند شامل: 10 جمعيت و فاميل آزاد گرده¬ افشان، 4 لاين نرعقيم و 36 هيبريد سينگل كراس حاصل از تلاقي والدين و يك شاهد متحمل به شوري در قالب طرح بلوك¬ هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو شرايط محيطي (تنش و عدم تنش) مورد بررسي قرار گرفتند. شاخص تحمل(TOL)، ميانگين حسابي بهره¬وري (MP)، ميانگين هندسي بهره¬وري(GMP)، حساسيت به تنش (SSI)، تحمل به تنش(STI) و عملكرد قند خالص (WSY) با استفاده از عملكرد قند خالص در هر دو شرايط محيطي براي تمامي ژنوتيپ¬ها محاسبه شدند. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه تفاوت معني¬داري در بين تمامي ژنوتيپ¬ها براي شاخص¬هاي,STI ,GMP,MP WSYn و WSYs وجود دارد. مقايسه ميانگين نشان داد كه براساس شاخص¬هايSTI ,GMP,MP و عملكرد قند خالص (WSY)، ژنوتيپ¬هاي (4*c)، (7*c)، (8*d)، (2*a)، (10*a)، (10*c)، (M193)، (MS26039) و (7233-P.29-hybrid) به دليل دارا بودن مقادير بيشتر اين شاخص¬ها گزينش شدند. مطالعه ضرايب همبستگي نشان داد كه عملكرد قند خالص و عملكرد ريشه همبستگي بالايي با شاخص¬هاي MP, GMP و STI داشتند.