بررسي بانك بذر علف‌هاي هرز شاليزارهاي شهرستان رشت

به‏منظور بررسي جمعيت بذرهاي علف‌هاي ‌هرز شاليزارهاي شهرستان رشت، نمونه‌برداري از عمق 0 تا 15 سانتي‌متري خاك ده زمين واقع در مؤسسه تحقيقات برنج كشور-رشت، به روش سيستماتيك و به‌صورت تصادفي، طي دو مرحله(بلافاصله پس از نشاكاري و پس از برداشت گياه) انجام شد. نتايج حاصل از ارزيابي بانك بذر به‌روش جداسازي، نشان داد كه در هر دو مرحله نمونه‌برداري، بيش‏ترين تعداد بذر موجود در بانك بذر خاك مربوط به گونه‌هاي رطوبت‌پسند جنس هفت‌بند (Polygonum persicaria و hydropiepe Polygonum) و سپس سوروف (Echinochloa sp.) بود. ساير گونه‏ها عبارت از پيزور (Scripus martimus)، بندواش (Paspalum distichum)،گل آردي (Eclipta prosrata)، بارهنگ آبي (Alisma plantago aquatica)، اويارسلام بذري (Cyperus difformis) و عروسك پشت پرده (Physalis alkekengi) بودند. در اين آزمايش، روند تغييرات جمعيت بانك بذر از ابتدا به انتهاي فصل رشد كاهشي بود. تراكم بذر گونه‌هاي علف¬هرز، در مزارع متفاوت بودند ولي مقدار شاخص تنوع سيمپسون و شاخص شانون در مزارع برنج مورد مطالعه تفاوت معني‌داري نداشتند.