اثر كشت مخلوط غلات بر جمعيت علف¬هرز

كشت مخلوط رديفي، كاشت دو يا چند محصول در مجاورت يكديگر به عنوان يك روش اكولوژيك جهت برداشت محصول بيشتر، بهره¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬¬برداري مفيد¬تر از منابع در يك قطعه زمين و كنترل علف¬هاي هرز پيشنهاد شده است. در اين تحقيق اثر كشت¬هاي مخلوط رديفي گندم - تريتيكاله و جو - تريتيكاله بر جمعيت علف¬هاي¬هرز بررسي گرديد.آزمايش در مزرعه تحقيقاتي بخش اگرواكولوژي دانشكده داراب، دانشگاه شيراز در سال زراعي 92-93 انجام شد. تيمارها به صورت طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار در سريهاي جانشيني مرتب شدند. تيمارها شامل پنج نسبت مخلوط كشت گندم - تريتيكاله شامل: 100%: 0% (M1)، 75%: 25% (M2)،50%:50% (M3)، 25%: 75% (M4)، 0%: 100%(M5) و چهار نسبت متفاوت كشت جو - تريتيكاله به صورت: 100%: 0% (M6)، 75%: 25% (M7)، 50%: 50% (M8) و 25%: 75% (M9) بود. بيشترين تراكم و بيوماس علف¬هاي هرز در تك كشتي گندم (M1) و كمترين در كشت¬هاي مخلوط گندم - تريتيكاله با نسبت كشت 25%: 75% (M4) بدست آمد. در مورد كشت مخلوط جو - تريتيكاله نيز كمترين تراكم و بيوماس علف¬هرز در نسبت كشت 50%: 50% (M8) بدست آمد. نتايج نشان داد كه سيستم¬هاي كشت مخلوط رديفي غلات توانستند جمعيت علف¬هاي¬هرز را كاهش دهند. در واقع كشت¬هاي مخلوط با اثر تكميل كنندگي بر يكديگر منجر به دريافت بيشتر منابع نسبت به تك كشتي و در نتيجه سركوب بيشتر علف¬هاي¬هرز مي شوند. با توجه به نتايج بدست آمده، انتخاب گونه¬ها و نسبت¬هاي كاشت مناسب مي تواند به عنوان يك رويكرد اكولوژيكي براي سركوب علف¬هاي¬هرز در منطقه¬ي جنوبي ايران با آب و هواي گرم و خشك استفاده شود.