اثر تاريخ‌ كاشت و سايكوسل بر صفات رشدي و عملكرد ارقام جو

به منظور بررسي تاثير تاريخ‌هاي مختلف كاشت و كاربرد سايكوسل بر صفات رشدي و عملكرد ارقام جو، آزمايشي به ‌صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه ايستگاه تحقيقات زراعي بايع‌كلا شهرستان نكا در سال زراعي 89-1388 اجرا شد. تاريخ‌هاي كاشت 20 آبان، 5 و 20 آذر به عنوان عامل اصلي و ارقام صحرا، پروداكتيو‌ و لاين  و دو سطح محلول‌پاشي سايكوسل{بدون مصرف (شاهد) و مصرف 8/2 ليتر در هكتار‌‌} كه به صورت فاكتوريل اختلاط گرديدند، به عنوان عامل فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد حداكثر و حداقل درصد سنبلك بارور، عملكرد دانه و شاخص برداشت به ترتيب تحت تاريخ‌هاي كاشت 5 و 20 آذر حاصل شد. رقم صحرا و لاين M12 به ترتيب داراي بيشترين و كمترين درصد سنبلك بارور، عملكرد دانه (9/316 و 4/244 گرم در متر مربع)، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت بودند. با مصرف سايكوسل ارتفاع گياه كاهش يافت، اما درصد سنبلك بارور، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت افزايش يافت. حداكثر درصد سنبلك بارور، عملكرد دانه و شاخص برداشت تحت اثر متقابل تاريخ كاشت 5 آذر × رقم صحرا حاصل شد. بنابراين تاريخ كاشت 5 آذر، رقم صحرا و مصرف 8/2 ليتر سايكوسل در هكتار به علت افزايش اجزاي عملكرد دانه و در نهايت عملكرد دانه فاكتورهاي مناسب كاشت جو در استان مازندران معرفي مي‌گردند.