بررسي حقوقي تعهدات پزشك در عمل جراحي زيبايي

جراحي زيبايي يكي از مسايل مبتلا به جامعه ي امروزي است,به گونه اي كه كشور ما براساس برخي آمارها درصدر كشورهايي كه در آنها جراحي زيبايي انجام مي شود قرار دارد.جراحي زيبايي به عنوان چالشي جدي در عرصه ي جامعه معضلات حقوقي متعددي را نيز موجب گرديده است. در اين ميان پيچيدگي هاي تبيين مسووليت پزشك در جراحي زيبايي به علت تفكر غيردرماني و غيرضروري بودن دو چندان شده است تا جايي كه نظرات مختلفي در مورد چگونگي مسووليت كيفري پزشك در اين جراحي ها ارايه گرديده است. در اين رابطه بايد اذعان داشت كه ريشه اغلب جنايات و خسارات ناشي از جراحي زيبايي عدم رعايت شرايط معافيت از مسووليت كيفري در قانون مجازات اسلامي است. در ماده 495 قانون م.ا مصوب 1392 و بند ج ماده 158 ق.م.ا و ماده 616 تعزيرات مصوب 1375 براي معافيت از مسووليت بايد ابتدا ضرورت انجام جراحي را با توجه به خطراتي كه در آن وجود دارد احراز نمايد سپس به اخذ رضايت آگاهانه و آزادانه بيمار بپردازد و خود از تخصص كامل در گرايش مربوطه برخوردار بوده و با توجه به غيرضروري بودن جراحي زيبايي و عدم تصور هيچ گونه فوريت در آن از امكانات و ابزار حداكثري در انجام اين اعمال استفاده شود.