عوامل مؤثر بر فرهنگ پژوهشگري در دانشگاه

آموزش عالي نماد رشد و توسعه اطلاعات و دانش در جوامع و تامين كننده قدرت جوامع در عرصه رقابت جهاني مي باشد. در بين كاركردهاي مختلف آموزش عالي كاركرد پژوهش اهميت فزاينده اي به خود گرفته است. از آنجا كه اساتيد دانشگاه ها نقش مهمي در توسعۀ فرهنگ پژوهشگري دارند. بدين منظور در اين پژوهش چهار عامل تاثير گذار شخصيتي، اقتصادي، آموزشي و سازماني اساتيد به عنوان صاحبان اصلي آموزش، مورد بررسي قرار داده است. روش انجام پژوهش توصيفي - پيمايشي و جامعه آماري، كليه اساتيد دانشگاه هاي شهرستان بهبهان بودند. نمونه مورد مطالعه به صورت تصادفي طبقه اي نسبي از جامعه ياد شده، انتخاب گرديدند. از پرسشنامه محقق ساخته جهت اندازه گيري متغيرهاي تحقيق استفاده شد كه با بررسي اوليه پايايي پرسشنامه با استفاده از روش الفاي كرونباخ به دست آمد. نتايچ آزمون فريدمن نشان داد بين ميانگين رتبه ها تفاوت معني داري وجود دارد. نتايج آزمون T نشان داد كه بين اساتيد هيات علمي دانشگاه ها و اساتيد مدعو در چهار عامل سازماني و آموزشي تفاوت معناداري وجود دارد.