بررسي تأثير يادگيري سازماني بر عوامل تغييرمبتني براساس مدل آدكار

بهرهگيري صحيح از منابع انساني به عنوان عامل اصلي رشد و يا افول يك بنگاه اقتصادي با آگاهي از علوم مديريت منابع انساني و روانشناسي صنعتي امكانپذير است.كاركناني كه در سازمان داراي تعهد سازماني)به ويژه تعهد عاطفي(پايين هستند، بهرهوري لازم را نخواهند داشت. به همين دليل، سازمانها بايد درصدد يافتن راهي براي افزايش تعهد سازماني و در نتيجه ترك اختياري سازمان توسط كاركنان و نيز افزايش ميزان بهرهوري و بهبود عملكرد آنها باشند. سازمان هاي امروزي دريافته اند كه رويه ها و ساختارهاي سنتي،ديگر ياراي مقابله با رقابت هاي روزافزون،تلاطم،پيچيدگي و تغييرات پرشتاب محيطي را ندارند.همچنين ضرورت پاسخ گويي مناسب و موءثر به تهديدات وبهره مندي از فرصت هاي متنوع و متغير در محيط،مديران را ناگزير به پذيرش و تعهد به اصول تغيير سازماني،انتخاب استراتژي مناسب براي بازآفريني رويه ها،ساختارها و راهبردهاي سازماني و اعمال مديريت تغيير نموده است. با اينكه بسياري از افراد و سازمان ها به ضرورت تغيير مثبت و رو به جلو اعتقاد دارند ولي در عمل قادر به ايجاد تغييرات نيستند و بسياري ازپروژه هاي تغيير در عمل به شكست مي انجامد. مدل آدكار يكي از مدل هاي بسيار موفق در حوزه مديريت تغيير مي باشد كه از مولفه هاي آگاهي نسبت به ضرورت تغيير، تمايل به حمايت و مشاركت در تغيير، دانش نحوه تغيير، توانايي پياده سازي تغيير و تقويت و حفظ تغيير تشكيل شده است. طبق پرسشنامه توزيع شده در بين 22 نفر ازكاركنان موسسه آموزش عالي سناباد كه به صورت سرشماري انجام گشته به ترتيب توانايي، دانش، تقويت،آگاهي و تمايل بيشترين اثرگذاري را درتغيير بوجود مي آورند