مباني فقهي مردم سالاري ديني و مقايسه آن با دموكراسي غربي

مردم سالاري ديني با دموكراسي هاي غربي به دليل ماهيت ومبنا تفاوت هايي دارند، به طوري كه اين تفاوت ها موجب شده تا مردم سالاري ديني به عنوان مدل منحصر به فردي جلوه نمايد. دموكراسي بر مبناي حاكميت اكثريت مردم بنا شده و ارتباط آن يكسره با خواست مردم مي باشد، ولي مردم سالاري ديني براساس خواست مردم و مبتني بر وحي و حيات معقول است، طوري كه خواست مردم در حقانيت آن تأثيري ندارد، بلكه به مقوله مقبوليت ارتباط پيدا مي كند. دموكراسي همچنين با زمان و نظر انديشمندان دچار دگرگوني شده است، اما در مردم سالاري ديني به دليل ارتباط آن با گوهر حقيقت، يك چهره و بطن از مردم سالاري ديني داريم و مباني و احكام دين، ملاك و معيار اين مدل مي باشد. بنابراين در مردم سالاري ديني، مقبوليت و مشروعيت دو امر جداگانه است كه از يك سو مقبوليت با خواست مردم و از سوي ديگر مشروعيت با حاكميت الهي ارتباط مي يابد. حال آنكه در دموكراسي، معناي واحدي مي يابد و اكثريت ملاك حقانيت مي باشد. از اين منظر در دموكراسي با حقيقت ها روبرو هستيم، اما در مردم سالاري ديني حقانيت و حقيقت با حاكميت الهي ارتباط پيدا مي كند.