اسطوره ‏شناسي تصاوير انسان- حيوان (شير، گاو، عقرب) در هنر ايران باستان و بين‏ النهرين با تطبيق آراء ژُرژ دومزيل

هويتي كه بشر در طول تاريخ گرايش داشته، قدرت برتر در حيات است همانند قدرت جسماني در جانوران، نظير شير به دليل قدرت، باروري در گاو و حفاظت همانند عقرب. انسان با تصويركردن نماد آن‏ها، قدرتشان را در اسطوره ‏ها شكل مي‏هد كه با جانشيني و همنشيني، مفاهيم بازسازي مي‏ شود. درواقع قدرت را در غالب انسان- حيوان بازنمايي نمايد همچون جانوران تركيبي انسان-شير، انسان-گاو و انسان-عقرب. شناخت اين اسطوره‏ها پرده‏برداي از سازوكار تفكر در دنياي باستان است. جهت رمزگشايي مي‏توان از نظريه اسطوره‏ايِ كنش‏هاي‏سه‏گانه دومزيل، بهره جست. طرح سه‏گانه‏هاي ‏كنشي كه بر سه كاركرد اجتماعي نامتغير همچون حاكميت، باروري و جنگجويي تدوين شده است. روش تحقيق در اين پژوهش به توصيفي و تاريخي است كه اسطوره‏ها بر اساس آرا ژرژ دومزيل تطبيق و از نظر محتوا مورد تحليل و مطالعه قرار گرفته و به شناخت هويت و كاركرد جانوران تركيبي انسان-حيوان(شير، گاو، عقرب) مي‏پردازد كه فرضيه تطبيق هويت انسان-حيوان(شير، گاو، عقرب) بر نظريه دومزيل در هنر ايران و بين‏النهرين را دنبال مي‏ كند.