مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - اثر برخي اصلاح كنند هاي آلي و معدني بر تغييرات زماني مقاومت فروروي در يك خاك آهكي

چكيده فارسي :

مقاومت فروروي (PR) پارامتر سودمندي در شناسايي فشردگي و تراكم لايه هاي خاك است. با توجه به كمبود رطوبت، خشك بودن خاك و ساير مشكلات فيزيكي خاك هاي خشك ايران، در اين پژوهش اثر دو اصلاح كننده آلي (پلي وينيل-استات و پلي اكريل آميد هر يك در چهار سطح صفر، 05/ 0، 1/ 0 و 2/ 0 گرم در كيلوگرم خاك) و دو اصلاح كننده معدني (پوكه معدني و پرليت هر يك در چهار سطح صفر، 5/ 0، 1 و 2 گرم در كيلوگرم خاك) در سه بازه زماني 10، 30 و 60 روز پس از كاربرد بر مقاومت فروروي خاك در يك خاك آهكي در قالب طرح كاملا تصادفي با سه تكرار بررسي شد. نتايج نشان داد كاربرد پلي اكريل آميد، پوكه معدني و پرليت سبب كاهش مقاومت فروروي خاك شد در حالي كه پلي وينيل استات مقاومت فروروي خاك را افزايش داد. همچنين نتايج نشان داد گذشت زمان سبب افزايش مقاومت فرروي خاك در تمامي نمونه هاي تيمار شده با اصلاح كننده ها شد. پلي اكريل آميد، پوكه معدني و پرليت از طريق افزايش تخلخل خاك و ايجاد خاكدانه هاي قوي و پايدار در آب از تشكيل سله در لايه سطحي خاك جلوگيري كرده و منجر به كاهش معني دار مقاومت فروروي خاك شده است. و پلي وينيل استات پس از افزوده شدن به خاك، در منافذ خاك نفوذ كرده و در اثر قرار گرفتن در هواي آزاد و سپس تبخير آب آنها، تشكيل شاخه هاي گسترده پليمري را در سطح خاك داده و اين لايه سبب افزايش مقاومت فروروي خاك شده است.