گردشگري و اثرات زيست محيطي آن بر جوامع ميزبان در زاگرس مركزي(مطالعه موردي: بخش دهدز)

در عصر حاضر، گردشگري و اقتصاد گردشگري، در حال تبديل‌شدن به يكي از سريع‌ترين صـنايع روبـه رشـد جهـان و ابزاري براي ايجاد درآمد كشورها مي باشد، همچنين امروزه صنعت گردشگري در حال تبديل شدن به ركن اصلي اقتصاد و منبع درآمد و عاملي براي تبادلات فرهنگي بين كشورها، در سراسر جهان است. گردشگري به عنوان شكل با اهميتي از فعاليت هاي انساني و در تعامل با محيط محلي، اقتصاد، فرهنگ و جامعه ميزبان اثرات بسيار مشهودي بر جامعه ميزبان دارد و اين اثرات ممكن است مثبت باشد و باعث رشد منطقه ميزبان شود و همچنين ممكن است منفي باشد و اثرات نامطلوبي بر منطقه و جامعه ميزبان بر جاي بگذارد. يكي از مهم ترين اثرات گردشگري اثرات زيست محيطي مي باشد كه با رشد گردشگري اين اثرات تشديد مي شود، از اين رو، هدف اين پژوهش شناخت اثرات و پيامدهاي زيست محيطي گردشگري بر جوامع ميزبان در يكي از بخش هاي زاگرس مركزي، (بخش دهدز) مي باشد. روش تحقيق اين مقاله توصيفي ـ تحليلي است كه براي جمع آوري اطلاعات با روش پيمايش، مطالعات ميداني و كتابخانه اي استفاده شده است. از نتايج اين مقاله اين است كه در چند سال اخير با توسعه گردشگري در بخش دهدز اثرات زيست محيطي چون تخريب جنگل ها و از بين بردن پوشش گياهي، آلودگي رود كارون و ريختن زباله در مناظر طبيعي و زمين هاي كشاورزي و باغات را در پي داشته است.