تحليل ساختار گونه هاي درختي و درختچه اي در جنگل هاي زاگرس مركزي با تكيه بر شاخص هاي نزديكترين همسايه

با استفاده از آماربرداري صد در صد محدوده اي به وسعت 50 هكتار از ذخيره‌گاه جنگلي چهارطاق در زاگرس مركزي اندازه‌گيري و پارامترهاي كمي و فراوني پايه ها ثبت گرديد. در اين مطالعه براي بررسي ساختار از شاخص هاي كلارك و اوانز، آميختگي و اندازه مساحت تاج پوشش استفاده شد. با توجه به نتايج بدست آمده، ميانگين شاخص كلارك و اوانز 853/ 0 محاسبه شد كه نشان دهنده توزيع كپه اي است. ميانگين شاخص آميختگي 638/ 0 محاسبه شد. نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان داد كه با توجه به اين موضوع كه اكثر درختان و درختچه هاي موجود در منطقه به ترتيب زالزالك، راناس و زبان گنجشك مي باشد، اين گونه ها با توجه به تعداد زياد غالباً در كنار پايه هاي هم جنس خود قرار دارند. اين در حاليست كه گونه هاي ديگر مثل محلب و شيرخشت با توجه به تعداد كم اكثراً با پايه هاي غير هم جنس خود اختلاط دارند. همچنين مقدار ميانگين شاخص اندازه مساحت تاج پوشش براي مجموع درختان و درختچه ها برابر با 422/ 0 محاسبه شد. نتايج به دست آمده از اين شاخص نيز نشان داد گونه هاي ارس، زبان گنجشك و بلوط داراي چيرگي زيادي نسبت به درختان مجاور خود هستند، در حالي كه گونه هاي دافنه، شيرخشت و بادام به صورت مغلوب در توده ظاهر شده اند. به طور كلي نتايج اين تحقيق نشان داد كه بلوط ايراني (برودار) حتي در يك سيستم جنگلي پيچيده و شرايط زيست مناسب از ‌الگوي كپه اي پيروي مي‌كند.