تحليل گفتمان سبك زندگي در متون داستاني معاصر فارسي (مطالعۀ موردي: داستان‌هاي زويا پيرزاد و گلي ترقّي)

Discourse analysis of life style in the contemporary Persian stories (Case study: Zoya Pirzad and Goli Taraghi stori)

تحليل گفتمان رويكردي بين‌رشته‌اي است كه به مطالعة ساختار متون مي‌پردازد و براي آنكه چگونگي تكوين معنا را توضيح دهد، ويژگي‌هاي زباني و اجتماعي– فرهنگي متون را بررسي مي‌كند. در اين مقاله با بهره‌گيري از رويكرد تحليل گفتمان به بررسي سبك زندگي و مؤلفه‌هاي آن در نمونه‌هايي از ادبيات داستاني معاصر فارسي پرداخته مي‌شود. هدف از اين پژوهش نشان دادن جلوه‌هاي سبك زندگي اسلامي- ايراني از جمله انتخاب نام‌ها، نحوۀ پوشش، نوع خوراك، ظاهر و رفتار شخصيت‌ها و آداب و رسوم در ادبيات داستاني معاصر فارسي است، چراكه داستان‌ها تجلّي واقعيت‌هاي جاري در جامعه‌اند و مسائل و رخدادهاي اجتماع را به نمايش مي‌گذارند. تجزيه و تحليل گفتماني متون ادبي هم در حوزة ارزيابي ارزش‌هاي ادبي و هم در زمينة شناخت ابزارهاي مؤثّر زباني بسيار كارآمد است و مي‌تواند در شناخت مسائل و مشكلات اجتماعي و فرهنگي و نماياندن حقايق پشت ‌پرده راهگشا باشد.

Discourse analysis is an interdisciplinary approach which studies structure of texts and to explain the genesis of the meaning, it analyzes the lingual and sociocultural features of texts. In this article we use discourse analysis approach to survey life style and its components in the examples of contemporary Persian fiction. The purpose of this research is to show reflection of islamic-iranian life style including names, how to dress, type of nutrition, appearance and behavior and mores in contemporary Persian fiction, because stories are expression of current realities in society and represents the social issues and events. Discourse analysis of the literary texts is too efficient in both literary values assessment and recognizing influential lingual tools areas and can help to identify social and cultural issues and problems and represents the hidden truth.