امكان پذيري حفر تونل هاي بزرگ مقطع به روش NATM در نواحي كم عمق شهري

بدليل رشد روز افزون جمعيت در مناطق شهري، نياز به توسعه سيستم هاي حمل و نقل بيشتر احساس ميشود، در اين راستاتونل هاي كم عمق شهري توجه خاصي پيدا كرده است. يكي از روشهاي تونلسازي، روش حفاري مرحله اي يا روش جديد تونلسازي اتريشيNATM) مي باشد كه نقش مهمي در كاهش نشست سطح زمين و خسارت وارد به سازه هاي سطحي درنواحي شهري داشته است كه در بسياري از پروژه هاي بزرگ مقطع تونل در نواحي كم عمق بكار رفته است. بر اساسمطالعات، رابسويچ بيان كرد كه تفكيك جبهه كار به بخشهاي كوچكتر به پايداري زمين تا تكميل پوشش كمك مي كند. دراين روش اصلي ترين عوامل تاثيرگزار در نشست سطح، طول گام و ترتيب مراحل حفاري تونل ميباشد. مزايايNATMسرمايه گذاري كمتر تجهيزات، انعطاف پذيري در بكارگيري هندسههاي پيچيده، هزينه كمتر و مقبوليت در شرايط زمين شناسي مختلف و ويژگيهاي آن استفاده از توده دربرگيرنده تونل بعنوان عضو نگهدارنده، استفاده از نگهداري اوليه انعطاف پذير و اندازه گيري منظم تغييرشكلها و تنشها مي باشند. در اين مقاله پس از معرفي اصول اساسيNATM به بررسي روشهاي اجرايي حفاري، پيش نگهداري و نگهداري تونلهاي بزرگ مقطع در اعماق كم نواحي شهري و رفتار سنجي آنها پرداخته شده و چند مورد مطالعاتي از اينگونه تونلها معرفي خواهند شد