تاثير ضخامت بهينه پره متصل به ديوار گرم برروي موقعيت و اندازه آن و انتقال حرارت از محفظه بسته

در اين مقاله ضخامت بهينه يك پره متصل به ديوار گرم يك محفظه مربعي بسته با جابجايي آزاد بر روي كاهش انتقال حرارت از محفظه بررسي شده است. نتايج براي سه عدد ريلي 4^10، 5^10و 6^10 و براي سه نسبت هدايت حرارتي 1و10و1000 مورد بررسي قرار گرفته است. معادلات حاكم بر محفظه شامل پيوستگي، ممنتوم و انرژي با استفاده از روش حجم محدود جداسازي شده و سپس با الگوريتم سيمپلر حل شده است. از الگوريتم كوچ پرندگان براي مسئله بهينه سازي استفاده شده است. الگوريتم كوچ پرندگان مكان، طول و ضخامت بهينه پره را به گونه اي به دست آورده است كه انتقال حرارت از محفظه كمينه گردد. همچنين طول و مكان بهينه يك پره نازك با استفاده از الگوريتم كوچ پرندگان به گونهاي به دست آمده است كه ميزان انتقال حرارت كاهش يابد سپس نتايج به دست آمده از دو حالت براي بررسي اثر ضخامت پره بر روي انتقال حرارت با يكديگر مقايسه شده اند. نتايج به دست آمده نشان ميدهد كه در اعدد ريلي 4^10، 5^10و 6^10ضخامت بهينه پره با نسبت ضريب هدايت حرارتي 1 طبق انتظار بيشترين ضخامت پره مي باشد و با افزايش نسبت هدايت حرارتي پره در 1000 ضخامت پره به كمينه ضخامت مي رسد. اما در نسبت هدايت حرارتي 10 ضخامت بهينه در اعدد ريلي متفاوت، متفاوت است.