بررسي مقايسه‌اي حوزه اقدامات خيرين سلامت استان يزد در طي سال‌هاي 1392 تا 1394

مقدمه: اقدامات خيري در ايران داراي سابقه طولاني است و اين سابقه در حوزه سلامت نيز مشهود است. خيرين سلامت در اعصار مختلف، با در نظر گرفتن شرايط و نيازهاي همنوعان خود، به انجام امور خير مبادرت ورزيده‌ اند. با اين حال، با توجه به تغيير نياز‌ ها، همسو ساختن اقدامات خيري با شرايط اپيدميولوژيكي جامعه مهم به نظر مي‌ رسد. لذا اين پژوهش با هدف بررسي مقايسه‌ اي حوزه اقدامات خيرين سلامت استان يزد در طي سال‌ هاي 1392 تا 94 انجام شد. روش كار: اين مطالعه، مطالعه توصيفي بود كه به صورت مقطعي در بازه زماني 92 تا 94 انجام شد. جامعه اين پژوهش را اقدامات خيرين سلامت استان يزد شامل شد. جمع آوري داده‌ها با استفاده از فرم محقق ساخته صورت گرفت. در اين فرم، اطلاعات پروژه‌‌هاي خيري در 4 حوزه پروژه هاي عمراني واحد هاي درماني- عملياتي مربوط به بيمارستان، پروژه هاي عمراني واحد هاي درماني- عملياتي مربوط به مراكز بهداشتي درماني/ اورژانس/ خانه بهداشت روستايي، لوازم و تجهيزات پزشكي اهدايي و لوازم و تجهيزات غير پزشكي اهدايي مورد بررسي قرار گرفت. جهت جمع‌ آوري داده‌ ها، از اطلاعات موجود در واحد امور مشاركت‌ هاي اجتماعي دانشگاه علوم‌ پزشكي يزد و همچنين معاونت پشتيباني دانشگاه استفاده شد. در نهايت، داده‌ ها با بهره‌گيري از آمار توصيفي تحليل شدند. يافته‌ ها: تعداد پروژه هاي خيري عمراني واحد هاي درماني- عملياتي مربوط به بيمارستان در سال‌ 92، 10 پروژه و در سال 94 ،17 پروژه گزارش شد. در سال 93 پروژه‌اي در اين حوزه انجام نشد. تعداد پروژه هاي خيري عمراني واحد هاي درماني- عملياتي مربوط به مراكز بهداشتي درماني/ اورژانس/ خانه بهداشت روستايي در سال‌هاي 92 و 93، 14 پروژه بود كه درسال 94 به 6 پروژه تقليل يافت. تعداد لوازم و تجهيزات پزشكي اهدايي در سال 92، 28 قلم بود كه در سال‌ هاي 93 و 94 به 35 قلم افزايش يافت. در نهايت، تعداد لوازم و تجهيزات غير پزشكي اهدايي، 122 قلم در سال 92، 283 قلم در سال 93 و 34 قلم در سال 94 گزارش شد. بحث و نتيجه‌ گيري: افزايش پروژه‌ هاي صورت گرفته در حوزه واحد هاي درماني- عملياتي مربوط يه بيمارستان و كاهش اقدامات خيري در حوزه‌ هاي بهداشتي، نشان دهنده افزايش تمايل خيرين سلامت به انجام اقدامات خيري در حوزه درمان است. اين در حالي است كه بيشترين مشكلات سلامتي مردم منطقه، مرتبط با مشكلات بهداشتي است كه ظاهرا كمتر به آن توجه شده است. حضور خيرين صرفا به انجام دادن و شركت در مباحث مالي سازمان ها محدود نمي شود و بايد از حضور معنوي آن ها نيز بهره جست. لذا پيشنهاد مي‌ شود جهت افزايش ارتباط و درگيري خيرين با حوزه هاي مختلف آموزشي، بهداشتي و درماني، نماينده اي از خيرين سلامت در هيات امناي دانشگاه حضور داشته باشد. از طرفي، مديران و سياست گزاران حوزه خيرين سلامت، ضمن تبيين و شفافيت اهميت انجام پروژه‌ هاي خيري در حوزه بهداشت، خيرين سلامت را به سرمايه‌ گذاري در اين حوزه هدايت و تشويق كنند. همچنين، لزوم حضور خيرين در عرصه‌ هاي پژوهش و آموزش نيز به شدت احساس مي‌ شود.