اثر تغيير اقليم بر عملكرد، نياز آبياري و بهره وري آب برنج در منطقه رشت براي دوره 2040-2011

با توجه به بروز بحران آب در كشور و چشم انداز تغييرات اقليمي در دوره هاي آتي، بررسي اثرات وقايع مذكور بر توليد محصولات كشاورزي ضروري است. اثر تغيير اقليم بر فعاليت هاي كشاورزي مي تواند با بهره گيري از مدل هاي رشد گياهي مورد بررسي قرار گيرد. در اين پژوهش اثر تغيير اقليم بر نياز آبياري، عملكرد و بهره وري آب گياه برنج در منطقه رشت براي دوره 2011 تا 2040 بررسي شد. بدين منظور از دو مدل LARS-WG در ريزمقياس نمايي خروجي مدل گردش عمومي جو و AquaCrop در شبيه سازي رشد گياه استفاده شد. نتايج نشان داد كه ميزان تاثيرپذيري پارامترهاي هواشناسي در مقياس فصل رشد برنج بيش از مقياس سالانه خواهد بود. با توجه به نتايج شبيه سازي مدل AquaCrop، افزايش تبخير به ميزان 3 تا 13 درصد، افزايش نياز آبياري دوره رشد برنج تا 16 درصد را در پي خواهد داشت. با وجود پيش بيني افزايش غالب صورت هاي بهره وري آب در سناريوهاي مختلف، بايد به اين نكته توجه كرد كه نتايج بهره وري آب با وجود نتايج مطالعات اثر تغيير اقليم بر منابع آب در دسترس براي تامين نياز آبياري برنج در منطقه مورد مطالعه، قابل بحث و بررسي است.