خشك منظر پردازي (زري اسكيپينگ)، رويكردي در جهت مديريت بحران آب در فضاي سبز شهري با تاكيد بر اصل استفاده از گياهان بومي و مقاوم به خشكي

امروزه يكي از بحراني¬ترين مسائل پيش روي طراحان و برنامه ريزان توسعه فضاهاي سبز در شهرها، وضعيت منابع آب موجود مي¬باشد. در سالهاي اخير كاهش نزولات جوي و بروز پديده خشكسالي در اكثر مناطق كشور به چالش قابل توجهي تبديل شده و از اين رو بيش تر از گذشته، نگرش ايجاد الگوي كشت پايدار در فضاهاي سبز شهري را مورد توجه دست اندركاران امر قرار داده است. آنچه كه مسلم است بايد دانش طراحي منظر و فضاي سبز در شهرها به سمتي پيش برود كه با حداقل مصرف آب، حداكثر ميزان فضاي سبز را ايجاد نمايد. بنابراين مفهومي از طراحي منظر سازگار با مناطق خشك و نيمه خشك تحت عنوان رويكرد خشك منظر پردازي يا زري اسكيپينگ مي¬تواند بدون آسيب رساندن به كيفيت و زيبايي محيط مي¬تواند مصرف آب را تا 50 درصد كاهش دهد. اصل سوم خشك منظر پردازي (گزينش گياهان با نياز آبي كمتر مخصوصا گياهان بومي) به معني استفاده از گياهان با نياز آبي كم به طوري كه اصول منظر پردازي مثل رنگ، بافت، وحدت، تعادل، تسلسل، تنوع، قرينه، هارموني، جذابيت به منظور القاي زيبايي و ..... رعايت شود و به طور عمده¬اي از گياهان بومي كه با شرايط منطقه سازگار هستند و نيازهاي اكولوژيك و آبي و تغذيه¬اي كمي دارند استفاده شود. اين نوع منظر پردازي جهت مناطق داراي آب و هواي خشك و بياباني هستند بسيار پركاربرد هست، چرا كه مي¬توان در اين روش با كمك گياهاني كه به تيمار و آبياري كمتري نياز دارند و با صرف زمان و هزينه كمتر، فضاي سبزي مناسبي را براي قسمتهاي وسيعي از شهرهاي كشور ايجاد نمود.