ارتباط تنوع گونه هاي چوبي با تنوع خاك در بخشي از جنگل هاي ارسباران

از جمله روش ها و مباحث مورد بررسي در علوم اكولوژيكي براي بررسي شرايط محيطي، تنوع مي باشد كه در اين تحقيق تنوع دو جزء مهم از اكوسيستم جنگلي شامل گونه هاي چوبي و خاك بررسي و ارتباط آنها تحليل شد. مطالعه در بخش كليبرچاي سفلي از جنگل هاي ارسباران با اجراي 30 پلات جنگلداري همراه با آماربرداري گونه هاي چوبي و تشريح 30 خاكرخ و رده بندي خاك هاي آنها شروع و با محاسبه شاخص هاي غنا، تنوع شانون- ويور و يكنواختي شانون- ويور براي هر يك از فاكتورهاي گونه هاي چوبي و خاك ها در سطح زيرگروه براي هر واحد مطالعه كه تيپ هاي جنگل بودند ادامه و در نهايت با بررسي همبستگي پيرسون شاخص هاي مذكور براي دو فاكتور خاك و گونه هاي چوبي در كل منطقه مورد مطالعه تكميل شد. نتايج بيان گر وجود شش تيپ جنگل بلوط سياه، ممرز-بلوط سياه، ممرز، ممرز- بلوط سفيد، بلوط سفيد- ممرز و بلوط سفيد بود كه به عنوان واحدهاي مطالعه انتخاب شدند. چهار رده خاك انتي سول، اينسپتي سول، مالي سول و آلفي سول با خانواده هاي مختلف در منطقه شناسايي گرديد. تيپ هاي جنگلي ممرز- بلوط سفيد و بلوط سفيد- ممرز غني ترين و پر تنوع ترين واحدها به ترتيب براي فاكتورهاي خاك و گونه هاي چوبي شناخته شدند. همبستگي مثبت اما غير معني دار بين شاخص هاي غنا و تنوع و نيز همبستگي منفي غيرمعني دار يكنواختي بين گونه هاي چوبي و خاك مشاهده شد كه اين امر هر چند نقش اين دو جزء از اكوسيستم در تحولات يكديگر را بيان مي كرد اما وجود فاكتور سوم و ارتباط مجموع كلي از اجزاي موجود در يك اكوسيستم را تأييد نمود. همچنين با وضع غيرمعني داري موجود بين گونه هاي چوبي و خاك در خصوص شاخص هاي بحث شده، پوشش گياهي به عنوان اصلي ترين فاكتور خاك-ساز دخيل در منطقه شناخته نشد.