برآورد مقاومت فروروي خاك با استفاده از روش هاي نروفازي، ماشين بردار پشتيبان و برنامه ريزي بيان ژن

مقاومت فروروي يك روش آسان و سريع براي اندازه گيري استحكام خاك مي باشد. به دليل تغيير پذيري مكاني بالاي مقاومت فروروي، به دست آوردن مقادير دقيق آن در اراضي كشاورزي دشوار است. از اين رو پژوهشگران از توابع انتقالي براي برآورد اين پارامتر استفاده مي كنند. اين پژوهش در دشت اردبيل با نمونه برداري از 105 نقطه در عمق0 -10 سانتي متري خاك انجام گرفت. برآورد مقاومت فروروي با استفاده از سه مدل توابع انتقالي نروفازي، ماشين بردار پشتيبان و برنامه ريزي بيان ژن انجام شد. ورودي هاي هر سه مدل يكسان و بر اساس همبستگي پيرسون مقاومت فروروي با داده هاي مستقل انتخاب شد. نتايج حاصل از اين برآورد نشان داد كه بهترين مدل براساس داده هاي آموزشي نروفازي با ضريب تبيين برابر 1 و مجذور ميانگين مربعات خطا 6-10×96 /2 مگاپاسكال مي باشد. همچنين بهترين عملكرد براساس داده هاي آزمون، دو مدل ماشين بردار پشتيبان و برنامه ريزي بيان ژن با عملكرد مشابه بود كه ماشين بردار پشتيبان با ضريب تببين 64 /0 و برنامه ريزي بيان ژن با ضريب تبيين برابر 68/ 0 و مجذور ميانگين مربعات خطا حدود 1 مگاپاسكال مي باشند.