بررسي جايگاه محيط كشت و ديگر عوامل مؤثر بر ريشه زايي قلمه‌هاي مخروطيان

مخروطيان مشهورترين و مهمترين بازدانگان از نظر اقتصادي هستند كه حدود ۶۰ درصد جنگل‌هاي جهان را پوشش مي‌دهند و به طور عمده براي توليد چوب نرم، خمير محصولات سلولزي و كاغذ به كار مي‌روند. از سوي ديگر مخروطيان گروهي از زيباترين گياهان زينتي هستند و به طور گسترده در طراحي منظر، پرديسه سازي، باغ‌هاي گياهشناسي، باغ‌ها و ويلاهاي شخصي و فضاي سبز عمومي و خصوصي به كار مي‌روند. با توجه به اينكه تكثير جنسي در اين گروه مشكلاتي مانند تفرق صفات، پوكي بالاي بذر و سرعت و درصد پايين جواني زني دارد، نتيجتا در توليد انبوه نهال‌هاي اين گونه‌ها، تكثير رويشي به دليل امكان ايجاد گياهاني با تركيب ژنومي خاص و داراي ژنتيك هموژن و يكنواخت مورد توجه قرار گرفته است. اين گياهان به طور كلي سخت ريشه زا هستند و موفقيت در ريشه زايي اين قلمه ها به عوامل مهمي مانند محيط كشت، هورمون‌ها و دما بستگي دارد. نوع بستر كشت از اصلي‌ترين عوامل مؤثر در اين زمينه مي‌باشد. پژوهش هاي مختلف نشان داده كه در بين محيط هاي كشت معدني و آلي پرلايت در تركيب با پيت و ماسه از موفق ترين محيط هاي كشت مورد استفاده در فضاي باز مي باشد. اين در حالي است كه در ريشه زايي قلمه اين گياهان در محيط هاي آزمايشگاهي محيط كشت Ms و L9 موفقيت بيشتري را ايجاد نمودند.