بررسي رابطه بين عادت هاي مطالعه، انگيزش دروني و موفقيت تحصيلي دانشجويان دانشگاه پيام نور شهرستان گنبد كاووس

اين پژوهش به بررسي رابطه بين عادت هاي مطالعه، انگيزش دروني و موفقيت تحصيلي دانشجويان دانشگاه پيام نور گنبدپرداخته است. بنا بر نظريه هاي موجود در زمينه روانشناسي تربيتي در آموزش عالي، عوامل متعددي در پيشرفت تحصيلي دانشجويان تأثير گذار است كه از جمله آنها ميزان انطباق ميان سبك هاي يادگيري دانش آموزان و دانشجويان است. عامل مؤثردر يادگيري انگيزش است كه روانشناسان معمولا آنرا فرايندي مي دانند كه در برانگيختن، جهت دادن و پايداري رفتار مؤثراست. جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه پيام نور گنبد كاووس تشكيل مي دهد كه از ميان آنها 372 نفربه عنوان حجم نمونه تعيين گرديد. انتخاب اين نمونه ها از طريق روش نمونه گيري طبقه اي به نسبت جامعه آماري انجام شد و سپس مقدار بدست آمده به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد مي باشد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه: 1- بين بسياري از مؤلفه هاي عادت هاي مطالعه از جمله (تقسيم بندي زمان، يادداشت كردن، انگيزش يادگيري و برگزاري امتحانات) با موفقيت تحصيلي رابطه مثبت معني داري وجود دارد اما بين برخي از مؤلفه هاي آن از جمله (وضعيت فيزيكي،توانايي خواندن، حافظه و تندرستي) رابطه معني داري وجود ندارد.2- بين انگيزش دروني و موفقيت تحصيلي رابطه مثبت معني داري وجود دارد.