تعليم و تربيت از ديدگاه مكتب عمل گرايي

پراگماتيسم يا عملگرايي شيوه اي است كه براي حل مسائل مي توان از آن استفاده كرد. اين پديده اولين بار توسط فيلسوف آمريكايي بنام پيرس مطرح شد و به وسيله ويليام جيمز ديويي بسط داده شد. به عقيده اينان ايده ها را بر پايه پيامدهاي آنها در عمل مورد قضاوت قرار دارد. ارزشها در چارچوبي از مسائل اخلاقي و زيبايي شناختي و امور ديگري ادراك مي شود كه در وجوه يگانه موقعيت هاي ويژه تبلور مي يابند. در واقع پراگماتيسم تلاش داد تا حقيقت يك چيز در ارتباط با سودمندي آن چيز در عمل را توجيه كند. ريشه ي فلسفي پراگماتسيم در افكار و عقايد فيلسوفان قديم قرار داد. مهمترين اصل اساسي كه در باره هستي شناسي مطرح شده است اصل تغيير است . بر پايه اين اصل همه چيز در جهان در حال تغيير و تحول است و هيچ چيز ثابت و پايدار و ابدي در جهان و جود ندارد. در اين فلسفه انسان مو جوديست متغير كه در تعامل دائم با جهان است و هم از جهان تاثير مي گيرد و هم بر جهان تاثير مي گذارد و دتايج اين تعامل يا تأثير كسب معرفت است و اساس اين جهان شناسي را تجربه تشكيل مي داد فلسفه ي پراگماتيسم ديويي را عملگرايي و يا اصالت دادن به عمل در زبان فارسي ترجمه كرده اند اما در يك نگاه اجمالي ويليام جيمز منشأ حقيقت را در سودمند بودن يك امور و قضيه مي دانست.