بررسي اثر بخشي آموزش مسئوليت پذيري مبتني بر واقعيت درماني گلاسر بر سازگاري اجتماعي در دانش آموزان پسر ناحيه چهار اصفهان

مشكلات درسازگاري ازجمله رفتارهايي است كه درپسران شيوع بيشتري داشته و اين گونه رفتارها پيامدهاي فردي و اجتماعي متعددي را براي نوجوانان و اطرافيان وي به همراه دارد دراين مطالعه به بررسي تاثير اموزش مسئوليت پذيري مبتني بر واقعيت درماني گلاسر برعلائم اختلال بي اعتنايي مقابله اي و سازگاري اجتماعي دردانش اموزان پسرمقطع متوسطه ناحيه چهار اصفهان پرداخته شد بدين منظور درقالب يك طرح پژوهشي نيمه تجربي با پيش ازمون ـ پس ازمون باگروه گواه سه دبيرستان پسرانه ناحيه چهاراصفهان كه دانش آموزان آن داراي بيشترين مشكل درسازگاري اجتماعي بودند را ازطريق روش نمونه گيري دردسترس انتخاب و سپس براساس نتايج پرسشنامه YSR و CPT تعداد 30نفر ازدانش اموزان داراي مشكل درسازگاري اجتماعي را كه به شيوه تصادفي انتخاب شدند و سپس به شيوه تصادفي به گروه هاي ازمايش و گواه گمارده شدند گروه ازمايش يك دوره12 جلسه اي اموزشي سه ماهه مسئوليت پذيري مبتني برواقعيت درماني گلاسر را دريافت نموده و ازمودني هاي گروه گواه مداخله اي دريافت نكردند و ازهردوگروه با استفادها زپرسشنامه خود سنجي و سازگاري اجتماعي مجددا پس ازمون به عمل امد نتايج اين مطالعه بيانگر اين استك ه باارايه منظم مدل اموزش مسئوليت پذيري مبتني برواقعيت درماني گلاسر درمدارس پسرانه به ويژه براي نوجوانان درافزايش سازگاري اجتماعي دردانش اموزان پسر موثر بوده است بلكه دركاهش اختلالهاي رفتارهاي بروني شده درآنان نيز تاثير داشته است .