نقش مشاركت هاي مردمي در كيفيت بخشي آموزش و پرورش

در جوامع مختلف مشاركت بيش از پيش به عنوان يك ضرورت در زندگي اجتماعي مطرح و لزوم آن مورد توجه جدي قرارگرفته است و نشان دهنده ي اين واقعيت است كه زندگي اجتماعي جز از راه مشاركت و همفكري و همياري متقابل امكان پذيرنيست مشاركت نوعي پيوند چند سويه سازنده و سودمند ميان تعدادي ازافراد به منظور تامين برخي نيازهاست كه خارج ازتوان فردي است ضمن اينكه درآن به اصل برابري انسانها نيز توجه مي شود در دين اسلام نيز به عنوان كامل ترين دين توجه زيادي به امر مشاركت همگاني شده است و به مشاركت همگاني همياري و همكاري با يكديگر توصيه فراوان شده است و توجه به روح جمع گري در دستورات و فرامين قراني به وضوح مشهود است امروزه اين مفهوم اهميت دو چندان پيدا كرده و مشاركت درعرصه هاي گوناگون مورد بحث بسياري از فلاسفه انديشمندان و دست اندركاران بويژه در زمينه اموزش وپرورش قرار گرفته است به گونه اي كه به نظر برخي ازانديشگران محور اصلي توسعه برپايه ي مشاركت دراموزش وپرورش استوار است اين پژوهش با هدف بررسي نقش مشاركت هاي مردمي در كيفيت بخشي اموزش و پرورش باروش توصيفي و گرداوري اطلاعات از منابع اطلاعاتي مختلف انجام شده است كه نتايج نشان داد براي توسعه يافتگي ضرورت دارد همواره در سياست گذاري هاي كلان اجتماعي و اقتصادي دو عنصر اموزش و پرورش و مشاركت را تقويت كنيم .