رابطه والديني و سبك هاي فرزندپروري در زندانيان با و بدون سابقه خودزني

راﺑﻄﻪ ﺑﯿﻦ ﮐﻮدﮐﺎن و واﻟﺪﯾﻦ و ﺳﺎﯾﺮ اﻋﻀﺎي ﺧﺎﻧﻮاده را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻧﻈﺎم ﯾﺎ ﺷﺒﮑﻪ اي داﻧﺴﺖ ﮐﻪ در ﮐﻨﺶ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﯾﻦ ﻧﻈﺎم ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ و ﻏﯿﺮ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ، از ﻃﺮﯾﻖ ﺳﺒﮏ ﻫﺎ و روش ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري در ﮐﻮدﮐﺎن ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﯽ ﮔﺬارد. ﻫﺪف اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﯽ ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري و ارﺗﺒﺎط واﻟﺪﯾﻨﯽ در زﻧﺪاﻧﯿﺎن ﺑﺎ و ﺑﺪون ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﻮد زﻧﯽ ﺑﻮد. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع ﻋﻠﯽ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ دو ﮔﺮوه از زﻧﺪاﻧﯿﺎن ﻣﺮد ﻣﺤﺒﻮس در زﻧﺪان داراي ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﻮدزﻧﯽ و ﺑﺪون ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﻮدزﻧﯽ ﺷﻬﺮ ﮐﺮج در ﺳﺎل 1394 ﺑﻮد. زﻧﺪاﻧﯿﺎن ﻣﺮد در اﺑﺘﺪا ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ آﺳﯿﺐ ﺑﻪ ﺧﻮد ﺳﺎﻧﺴﻮن از ﻟﺤﺎظ رﻓﺘﺎر ﻫﺎي ﺧﻮد زﻧﯽ ﺑﺮرﺳﯽ و ﺑﻪ دو ﮔﺮوه ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻧﺪ. در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺎﻣﻞ 60ﻧﻔﺮ)30 زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﻮد زﻧﯽ و 30 زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﺪون ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﻮد زﻧﯽ( اﺳﺖ ﮐﻪ ﭘﺲ از ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎي ﺳﺒﮏﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪﭘﺮوري و راﺑﻄﻪ واﻟﺪﯾﻨﯽ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ در ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري و راﺑﻄﻪ واﻟﺪﯾﻨﯽ ﺑﯿﻦ دو ﮔﺮوه زﻧﺪاﻧﯿﺎن ﺑﺎ و ﺑﺪون ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺧﻮد زﻧﯽ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽ داري وﺟﻮد دارد. اﻣﺎ ﺑﯿﻦ دو ﮔﺮوه ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﻧﻮع زﻧﺪاﻧﯽ و وﺿﻌﯿﺖ ﺗﺎﻫﻞ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽ داري در ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري و راﺑﻄﻪ واﻟﺪﯾﻨﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه آﮔﺎه ﺳﺎزي واﻟﺪﯾﻦ در ﺧﺼﻮص ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﯿﺮي ﺳﺒﮏ ﻫﺎي ﻓﺮزﻧﺪ ﭘﺮوري ﻣﻘﺘﺪر و ﺑﺮﺧﻮرداري از ارﺗﺒﺎط واﻟﺪﯾﻨﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ از ﺑﺮوز ﻣﺸﮑﻼت رواﻧﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ رﻓﺘﺎر ﻫﺎي ﻣﻄﻠﻮب ﻫﺪاﯾﺖ ﮐﺮد