بررسي اثر بخشي توانمند سازي رواني - اجتماعي مبتني بر تئوري انتخاب بر حل تعارض و بهبود سواد عاطفي زنان داراي همسران زنداني

ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪ ﺳﺎزي رواﻧﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮﺗﺌﻮري اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺮ ﺣﻞ ﺗﻌﺎرض و ﺑﻬﺒﻮد ﺳﻮاد ﻋﺎﻃﻔﯽ زﻧﺎن داراي ﻫﻤﺴﺮان زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﻮده اﺳﺖ. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻮع ﺷﺒﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ ﺑﺎ ﻃﺮح ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن و ﭘﺲ آزﻣﻮن ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ زﻧﺎن داراي ﻫﻤﺴﺮان زﻧﺪاﻧﯽ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﮕﺎه ﺳﻼﻣﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ آﺳﺘﺎن ﻣﻬﺮ ﻣﺸﻬﺪ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮده ﺑﻮدﻧﺪ. ﺗﻌﺪاد 20 ﻧﻔﺮاز آﻧﺎن ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي در دﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه و در دو ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و ﮐﻨﺘﺮل ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﺮاي ﮔﺮدآوري دادهﻫﺎي ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﮐﺎرﮐﺮدﻫﺎي روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺧﺎﻧﻮاده اﯾﺮاﻧﯽ)IFPFS( ، ﺧﺮده ﻣﻘﯿﺎس ﻫﺎي ﺣﻞ ﺗﻌﺎرض و ﺳﻮاد ﻋﺎﻃﻔﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ. دراﺑﺘﺪاي درﻣﺎن آزﻣﻮدﻧﯽﻫﺎ ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻧﻪﻫﺎ ﭘﺎﺳﺦ دادﻧﺪ و ﭘﺲ از 8 ﺟﻠﺴﻪ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﻓﺮدي ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي رواﻧﯽ ـ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮﺗﺌﻮري اﻧﺘﺨﺎب )روﯾﮑﺮد واﻗﻌﯿﺖ درﻣﺎﻧﯽ( ﺑﺮاي ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﻣﺠﺪدا ﻣﻘﯿﺎﺳﻬﺎ ﺗﻮﺳﻂ ﻫﺮ دو ﮔﺮوه ﺗﮑﻤﯿﻞ ﺷﺪﻧﺪ.ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن دادﮐﻪ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي رواﻧﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮﺗﺌﻮري اﻧﺘﺨﺎب ﺗﻮاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ ﻣﻬﺎرت ﺣﻞ ﺗﻌﺎرض و ﺳﻮاد ﻋﺎﻃﻔﯽ ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل را اﻓﺰاﯾﺶ دﻫﺪ. ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﻫﺎي ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺗﺌﻮري اﻧﺘﺨﺎب ﺗﻮاﻧﺴﺖ از ﻃﺮﯾﻖ ﺗﺸﻮﯾﻖ اﻓﺮاد ﺑﻪ اﻧﺘﺨﺎبﻫﺎي ﻣﻮﺛﺮﺗﺮ و ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮي ﺑﯿﺸﺘﺮ,ﻗﺪرت ﺣﻞ ﺗﻌﺎرض و ﺳﻮاد ﻋﺎﻃﻔﯽ زﻧﺎن داراي ﻫﻤﺴﺮان زﻧﺪاﻧﯽ را اﻓﺰاﯾﺶ و از اﯾﻦ رو ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ رواﻧﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪﺳﺎزي اﻧﺎن ﮐﻤﮏ ﻧﻤﺎﯾﺪ.