بررسي كيفيت آموزشهاي اجتماعي و دلايل تاثير كم اين آموزشها برشيوهاي رفتاري در عملكرد هاي فردي و اجتماعي مردم كلانشهرتهران

مقدمه :آموزشهاي اجتماعي ابزاري براي يادگيري اجتماعي جهت تغييررفتار و بهسازي عملكرد مردم و بهينه سازي الگوهاي رفتاري در بين مردم است . هدف از اين پژوهش:بررسي علل ضعف تاثير آموزشهاي اجتماعي بر رفتارهاي فردي و اجتماعي مردم در شراط كنوني كلان شهر تهران است؛كه به نظر مي رسد كه در حال حاضر اين آموزشهابا سطح انتظارات مردم در كلان شهر تهران مطابقت چنداني نداشته ؛ تاثير زيادي برشيوه هاي رفتاري و عملكرد ي فردي و اجتماعي مردم نمي گذارد .بطوريكه نظر سنجيها حاكي از عدم رضايت مردم از سطح تاثير اين آموزشهاست . متدولوژي تحقيق عبارت بود از آمار توصيفي و استنباطي شامل آلفاي كرانباخ؛ آزمون تي تست ؛ ضريب همبستگي پيرسون براي تحليل داده ها . جامعه آماري : عبارت بودنداز 416 نفر زن و 416 نفر مرد با فاكتورهاي سطح تحصيلات؛ جنسيت و تاهل كه به روش سرشماري در نظر سنجي شركت نمودند. ابزارتحقيق پرسشنامه با مقياس ليكرت . فرضيه تحقيق مبني بر <<ضعف تاثير آموزشهاي اجتماعي برشيوهاي رفتاري و عملكردي فردي و اجتماعي مردم كلانشهرتهران ناشي از كيفيت پايين آموزشهاي اجتماعي و عدم اطمينان مردم ازروند مديريت صحيح اين آموزش هاست .كه با اطمينان 95٪ در سطح معني داري 0.05٪ پذيرفته شده است ونشان داده است كه روند فعلي آموزشهاي اجتماعي در كلان شهر تهران رضايت بخش نيست ونياز به بازنگري و كيفيت بخشي دارد