مقايسۀ سيستم‌هاي مغزي رفتاري و كاركردهاي اجرايي در دو گروه از نوجوانان با و بدون گرايش به رفتارهاي پرخطر

پژوهش حاضر به هدف مقايسه سيستم هاي مغزي رفتاري و كاركردهاي اجرايي در دو گروه از نوجوانان با و بدون گرايش به رفتارهاي پرخطر انجام شد. بدين منظور با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي به دبيرستاني مراجعه، تعداد120 پرسشنامه رفتار پر خطر به صورت در دسترس در ميان دانشآموزان پايه هشتم و نهم توزيع و از ميان آنها 40 نفر از دانشآموزان با و بدون گرايش به رفتارهاي پرخطر انتخاب و پرسشنامه سيستم هاي مغزي رفتاري گري و ويلسون، 1998 را تكميل كردند. همچنين آزمون كارتهاي دسته بندي ويسكانسن اجرا و نتايج با آزمون تحليل واريانس چند متغيره تحليل شدند. نتايج نشان داد، نوجوانان با گرايش به رفتارهاي پرخطر در سيستم فعال سازي رفتاري نمرات بيشتر و در بازداري نمرات كمتري كسب ميكنند. همچنين اين نوجوانان در شاخص هاي كاركردهاي اجرايي در مقايسه با نوجوانان بدون گرايش به رفتارهاي پرخطر ضعف هاي را نشان دادند.اين نتايج حاكي از آن است كه مجموعهاي از گرايشهاي زيستي و عصب روانشناختي فرد را مستعد رفتارهاي مخاطره آميز ميكند.