نقش خانواده در تربيت ديني كودك

خانواده يكي از نخستين و مهم ترين نهاد تربيتي است كه انسان را تحت تاثير و شاكله ي تربيت وي را سامان مي دهد. اين مقاله به بررسي نقش خانواده درتربيت كودك، عوامل موثر در تربيت ديني كودك و مراحل تربيت ديني مي پردارد، كه با روش مروري كتابخانه اي تهيه شده است. تربيت از ريشه ي ربو و به معني افزايش و فزوني است. مهم ترين عوامل در تربيت كودك عوامل محيطي كه به دو بخش محيط قبل از تولد و محيط بعد تولد تقسيم مي شود و وراثت نيروي طبيعي در موجود زنده كه به وسيله ي آن صفات از اصل به نسل منتقل مي شود است. مراحل تربيت ديني: انس ديني، عادت ديني، معرفت ديني، عمل به آموخته هاي ديني و خودجوشي ديني است. درك مفهوم خدا دركودكان درسال هاي گوناگون متفاوت است.كودكان درشش سالگي عاشق خدا هستند و در هفت سالگي بايد وجود خدارا به كودكان اثبات كرد.كودكان پيامبر را ابتدا به عنوان يه آدم خوب سپس به عنوان يه معجزه گر و در پايان به عنوان يك منجي مد نظر قرار مي دهند.در تربيت ديني كودك بايد به چند نكته توجه كرد: تربيت ديني را بايد از كودكي شروع كرد و به دوره هاي رشد كودك نيز توجه شود، مفاهيمي مانند خدا، پيامبر و وحي را بايد با توجه به دوره هاي رشد كودك به او تعليم داد، الگوي مورد اعتماد در كودكان پدر و مادر هستند، اگر پدر ومادربه دستورات ديني توجه كنند و اهل عبادت باشند، بدون شك برابعاد ديني و روحي كودك تاثير مي گذارد، درتربيت ديني كودك يادگيري بيشتر از طريق مشاهده صورت مي گيرد لذا خانواده بايد بدين نكته توجه كند، نوع فضاي خانوادگي و ارتباط والدين با يكديگر در كاهش يا افزايش باورهاي ديني كودك تاثير دارد بايد والدين بدين موضوع نيزتوجه كنند. اين مقاله به روش كتابخانه اي و با استفاده از منابع پيشين انجام شده است.