بررسي تاثير روش تدريس حل مسئله ديويي بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي روش تدريس حل مسيله طبق روش ديويي بر پيشرفت تحصيلي درس تعليمات اجتماعي دانشآموزان شدختر پايه پنجم شهر تهران انجام گرفت. روش مورد استفاده در اين پژوهش روش شبه آزمايشي بود كه در بين طرحهاي موجود از طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانشآموزان دختر پايه پنجم ابتدايي شهر تهران در سال تحصيلي 89-90 بود؛ كه به روش نمونهگيري تصادفي خوشهاي، 74 نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند ؛ جهت اندازه گيري پيشرفت تحصيلي دانش آموزان در درس تعليمات اجتماعي از پرسشنامه ي محقق ساخته استفاده شد، كه پايايي اين آزمون 82 %بدست آمد. پس از اجراي پيشآزمون، گروه كنترل به تعداد 36 نفر با روش آموزش مستقيم و گروه آزمايش به تعداد 38 نفر با روش تدريس حل مسيله ديويي مورد بررسي قرار گرفتند. سپس از آنان پس آزمون گرفته شد و نتايج بهدست آمده با آمار توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد روش تدريس حل مساله باعث افزايش پيشرفت تحصيلي درس تعليمات اجتماعي دانش آموزان گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل شد.